Waardige afsluiting

Ik mocht verwrongen leugens van Marja Boomstra lezen voor de boekenreizigersleesclub. Dit is het vierde en laatste deel van Chaja serie. Tenminste als Marja niet nog een deel gaat schrijven. Het is wel aan te raden om de eerdere delen te lezen, zodat je goed begrijpt wie wie is. En welk karakters goed en slecht zijn. Gelukkig geeft Marja ook nog een korte opsomming weer van de eerdere gebeurtenissen, zodat je geheugen weer wordt opgefrist.

Chaja is er net achter dat Boudewijn haar biologische vader is, maar dan overlijdt hij. In zijn testament heeft hij bepaald hoe zijn bezittingen worden verdeeld. Bij het voorlezen van het testament krijgt Chaja te horen dat zij het grootste gedeelte van de erfenis krijgt. Maar wel onder strikte voorwaarden. Chaja twijfelt mede daardoor of ze wel de erfenis moet accepteren. En dan zijn er nog Lucinda en haar broer Pepijn Walraven, die Chaja altijd al gehaat hebben. Maar het testament van Boudewijn doet hier geen goed aan. En dan begint de strijd om de erfenis.

Zoals ook in de eerdere delen volgen we Chaja en Reaven. Ze hebben moeite met elkaar te vertrouwen en draaien wat om elkaar heen. Het lijkt erop alsof ze niet met maar ook niet zonder elkaar kunnen. Ook loopt de zus van Reaven, Eveline, zich weer met alles te bemoeien. Je merkt dat Chaja en Reaven nu wel kunnen toegeven dat ze van elkaar houden, maar hun argwaan tegenover mensen is er nog steeds. En het blijkt dat dat ook terecht is.

Marja heeft een heel eigen manier van schrijven. Duidelijke zinnen, waarin ook de emotie van het karakter in gestopt is. Geen ellenlange zinnen met details, maar genoeg details om je er een eigen voorstelling van je maken. En dat is heel prettig, daardoor blijft het verhaal spannend.

Marja heeft met dit deel een waardige afsluiting geschreven van de Chaja-serie. Als schrijver houdt ze je meerdere malen voor de gek. Ze geeft je steeds een heel klein beetje informatie, waardoor je als lezer gaat nadenken wat er gebeurt kan zijn. Daardoor gebeuren er een aantal dingen in het boek waarvan je als lezer niet gelijk begrijpt hoe het in elkaar steekt. Je voelt je teleurgesteld, boos en verdrietig. En ook het plot is tot het einde toe totaal onverwacht. Dus wat mij betreft past deze titel perfect bij het boek.