Mooi ontroerend boek, origineel en vol met emoties

Er was een tijd dat Yasmen en Josiah er heilig van overtuigd waren dat ze voor altijd bij elkaar zouden blijven. Maar toch gebeurt het ondenkbare; Yasmen vraagt een scheiding aan. De ellende is te groot geworden en beiden kiezen hun eigen manier om er mee om te gaan.

Na twee jaar hebben ze allebei een hun eigen leven weer een beetje opgepakt. Ook beginnen ze weer rond te kijken, maar durven ze elkaar te laten gaan?

Een scheiding is heftig en komt niet zonder emoties, zo is dat ook niet anders in dit boek. Het verhaal komt binnen, voelt heftig en is vol met emoties. Als lezer krijg je het verhaal van beide kanten. Yasmen vertelt over haar gevoel en haar gebeurtenissen. En aan de andere kant krijg je het verhaal mee van Josiah. Daardoor word je als lezer steeds op de hoogte gehouden van beide kanten. Met zo nu en dan een terugblik naar het verleden.

Het gaat over het echte leven en zo is het in het boek niet anders. We hebben een bovenste laag die duidelijk de relatie van Yasmen en Josiah tonen, maar daar onder sluimert iets. Een verdriet zo groot waar velen in zouden verdrinken. De manier waarop de auteur dit heeft beschreven is zo mooi en respectvol. Er is geen oordeel, maar breekt de auteur weer een stukje af van de taboe die bestaat op een depressie en/of het volgen van een vorm van therapie. Een quote die mij bij is gebleven en alles zegt: “Het is oké om niet oké te zijn”.

Mooi ontroerend boek, origineel en vol met emoties. En vergeet niet: “Het is oké om niet oké te zijn”