Brrrr!

Brr, wat een eng boek was dit. November van Thomas Olde Heuvelt gaat over het dorpje Lock Haven. Aan Bird Street woont een bijzonder groepje bewoners. Mensen die talentvol zijn en het in het leven voor de wind gaat. Het hele jaar zijn ze bovengemiddeld fortuinlijk, maar in de maand november betalen ze daar de prijs voor.

Wat ik vooral beangstigend vond aan dit boek was dat de dreiging in dit geval van binnenuit de (hoofd)personen, de buren van Bird Street, komt. De beschrijving die Olde Heuvelt over hun gemoedstoestand in november gaf, deed me aan beschrijvingen van ernstige depressie denken. De bewoners komen daarnaast in gevaarlijke situaties terecht, hebben opeens heel veel pech of ontvlammen in hevige woede, waarmee ze zichzelf in gevaar brengen.

In eerdere boeken die ik van Olde Heuvelt las, ging het over zombies, spookschepen en heksen. Dingen waarvan je makkelijk afstand kan nemen, omdat het gewoon niet bestaat. De kwade genius in dit boek, door de buren van Bird Street ‘de Accountant’ genoemd, bestaat natuurlijk ook niet. Maar de personages in dit boek lijken vooral in gevaar te worden gebracht door dingen als toeval, ideeën in je eigen hoofd, of sprankjes gevaarlijke irrationaliteit. Dingen die misschien ook wel in het gewone leven kunnen gebeuren. Dat vond ik zo'n beangstigend idee dat ik een korte leespauze van dit boek genomen heb, en het daarna alleen durfde te lezen als het buiten lekker licht was en de kat zin had om gezellig bij me te komen zitten. Wat geweldig dat Olde Heuvelt zo’n realistische fantasiewereld heeft weten te scheppen in November. Dat hij daarnaast ingewikkelde (maatschappelijke) thema’s als schuld, zelfmoord en euthanasie in zijn verhaal vervlecht, maakt dat ik dit boek iedereen zou aanraden.

Tot slot presteert Olde Heuvelt het om een ontknoping te schrijven die na veel bladzijden zowel verrassend als verschrikkelijk was, én een bevredigend einde aan dit boek was.

Samenvatting in drie woorden: lees dit boek!