Eiland in de zon

Cass heeft talenten, alleen ziet/wil iedereen ze niet zien. Hierdoor wordt er haar veel aangepraat, zou je niet beter dit of dat doen. Als haar vader, die in Schotland woont met zijn nieuwe vriendin haar vraagt om langs te komen, grijpt ze deze kans. Hier ontmoet ze Ranulph, die haar vader helpt bij het schrijven van een boek. Deze uitstap is al een avontuur op zich voor Cass, tot dat de vraag wordt gesteld om voor een opdracht, die ook wel wat in haar lijn van de talenten ligt, om op zoek te gaan naar rots schilderingen in Dominicus. Het zal haar leven omgooien op alle vlakken!
Dit verhaal heeft toch een andere insteek en leeservaring, die ik wat van de schrijfster gewoon ben. Het is hierdoor verrassend en bijzonder. Persoonlijk miste ik wat de typische Katie Fforde, waar je zo heerlijk mee kon deinen in verhaal en personages. Waar ik wel haar schrijfstem terug in vond, is in de details, het opzoekwerk en het beeldend schrijven.
Het is echt Cass haar verhaal, hoe ze zich los wringt en om eindelijk haar eigen pad te gaan bewandelen. Je ziet haar grenzen verleggen, bewuste keuzes maken, standpunten & risico’s nemen en vooral haar hart volgen.
De verhaallijn is met momenten spannend, deze ontstaan door kleine drama momentjes, de romantiek is dan weer net iets te ver weg, ik miste dat stukje misschien nog het meest.
Na het lezen van het nawoord viel alles wat op zijn plaats en snapte ik ook wat de iets andere stijl en mijn leeservaringen rond dit verhaal.

3,5 ster

@missp_her_books_read