voor ik je laat gaan

Yasmen en Josiah waren twee zielsverwanten, een standvastig koppel, ze vormen een gezin van twee kinderen en ze runnen een zaak. Tot Yasmen beslist om door tragische omstandigheden, toch uit elkaar te gaan. Josiah is geen vragende partij maar stemt toe. Zijn ze hier wel klaar voor, elk apart, samen, voor het gezin en hun bedrijf?
Wat een proloog, die je direct in een bepaalde sfeer brengt, alsook de rode draad is in het verhaal, ik was hier al sterk onder de indruk.
Ook een enorme verrassing en meerwaarde voor mij was dat het over een afro gezin en gemeenschap gaat. Hier lezen we op Nederlandstalig gebied, nog te weinig over en je leert hierdoor toch een ander cultuur kennen.
Het is een verhaal dat start in een dieptepunt en stapsgewijs in heropbouw gaat. De kinderen krijgen hier ook een mooie rol, het laat hier ook zeer goed zien dat een beslissing doorweegt, om/met meer dan één persoon.
Het is met momenten zwaar geladen, dan weer knipogen en zelfreflectie met de vriendinnen en steamy fragmenten met elkaar. De afwisseling van deze 3 was voor mij perfect, het liet juist het echte leven zien en de behoeftes.
Kennedy Ryan, neemt tijd voor dit verhaal, weet de personages juist uit te werken en heeft kennis en ervaring rond de issues.
Ze schrijft het vrij hedendaags neer en toch met duidelijke afro-toetsen.
Ik ben fan en hoop meer van deze auteur te mogen lezen. Voor mij new adult zoals ik ze het liefst lees!

4,5 ster

@missp_her_books_read