Een fijne stijl, maar gemiste potentie

Buiten het schrijven van boeken is Jonah Falke ook op andere culturele vlakken actief. Zo studeerde hij fine art painting aan ArtEZ en exposeerde hij zijn kunst in het binnen- en buitenland. Met de band Villa Zeno maakte hij de plaat Self Made Woman en in 2016 verscheen zijn debuutroman bij Lebowski, Bontebrug, over de keuze tussen het platteland en Amsterdam, tussen familie en ambitie. In zijn nieuwste boek De mooiste vrouw van de wereld komt dit thema deels terug.    

De roman gaat over Jonah, een jongen die niet stevig in zijn schoenen staat en het leven over zich heen laat komen. Terwijl zijn vriendin carrière maakt als dokter, is Jonah vaak in een bordeel net over de grens te vinden, genaamd Neue Liebe. In dit bordeel ontmoet hij Hugo, een zigeuner die graag een glaasje te veel drinkt en weinig oog heeft voor fatsoen. Hij vraagt Jonah op zijn ‘mooiste vrouw van de wereld’ te passen, terwijl hijzelf met zijn zigeunerband op tournee gaat. Hoewel hij niets met Hugo of deze vrouw heeft, gaat hij in op het aanbod. Wanneer zijn vriendin zegt dat ze het tijd vindt worden voor een kind, moet Jonah een keuze maken. Een keuze tussen de beschaafde wereld en het vrije leven van de zigeuners.    

De personages in het verhaal zijn kleurrijk en memorabel. Hoewel je als lezer soms het verhaal in wilt stappen om uit irritatie flink tegen Jonah te schreeuwen, is het een personage dat je niet snel zult vergeten. Ook Hugo en zijn zigeunervrienden, Jonah’s moeder en haar nieuwe vriend zijn personages die geen grote rol spelen in het verhaal, maar stuk voor stuk sterk geschreven zijn. Het is daarom jammer dat er niet meer met deze personages wordt gedaan. Ze blijven op de achtergrond, hoewel ze ook de plot sterker hadden kunnen maken.

Want eigenlijk verdient de plot deze personages niet. Het feit dat de plot tekortschiet komt vooral door de opbouw van het verhaal. De roman begint bij de ontmoeting met Hugo en hier wordt dan ook meteen het thema geïntroduceerd: de keuze tussen de beschaafde wereld en het vrije leven van de zigeuners. Echter, omdat Jonah Hugo pas net kent is het onlogisch om op zijn vrouw te passen, aangezien hij hier niets voor terugkrijgt. Ja, Jonah is een zwak persoon die niet sterk in zijn schoenen staat, maar Hugo doet regelmatig rot tegen hem. Zelfs voor iemand die moeilijk keuzes kan maken, zou dit geen moeilijke keuze moeten zijn, vooral doordat er thuis een mooie vriendin op hem ligt te wachten (een vriendin die hij overigens niet verdient). Door de haastigheid waarmee het thema wordt geïntroduceerd, valt de plot uit elkaar en voelt de lezer uiteindelijk minder met Jonah mee wanneer het lot toeslaat.    

Falke heeft een speelse stijl en door De Gelderlander wordt hij zelfs de nieuwe Jan Wolkers genoemd. Hoewel dit wat ver gaat, heeft het boek een fijn ritme en schrijft Falke in simpele taal. Regelmatig kom je scherpe vergelijkingen en originele beeldspraak tegen in de roman. Zo zijn er gebutste barkrukken, alsof er ooit mee geknikkerd is, slapen mensen zo vredig als een hond in de zon, doen gezichten denken aan verregende kranten en ritselen de nagels van een hond. Door dit originele taalgebruik komen de problemen met de plot enigszins op de achtergrond en is het toch een fijn boek om te lezen, bijna als een snoepje.    

Al met al is De mooiste vrouw van de wereld een boek dat potentie heeft, maar door opbouw, plot en gemiste potentie met de personages net dat kleine beetje magie mist dat het écht goed had gemaakt.