De stilte tussen haar zinnen klinken
'De rozendief' volgt nauwgezet zijn leven. De vroege dood van zijn moeder, de harde opvoeding door en aftakeling van de zeebonk die Schenks vader was en de helleveeg van een tante die het huishouden komt bestieren en haar eigen ongelukkige leven verhaalt op de kinderen die zij verzorgt. Dat is het leven waarbinnen Schenk zijn liefde voor mannen en de behoefte soms te stralen als vrouw een plek moet zien te geven, in een tijd waar daar absoluut geen ruimte voor was.
Aan de buitenkant moest hij gewoon functioneren, aan de binnenkant was hij zwaargewond. Hij trouwt en krijgt kinderen, maar altijd is op de achtergrond het verdriet en de pijn van het onmogelijke en de gestolen tijd die hij beleeft met een hartstochtelijke liefde. Het werken aan zijn doeken is het enige waarin hij heel is 'Ik moet mezelf leegmaken, stilte creëren. Ik zie beelden. Die zou ik nog zien als ik geen ogen meer had.' Prachtig schrijft Inez van Dullemen daarover.
Het leven van Willem Schenk had alles in zich om een tissueboek te worden, maar is dat niet geworden, daarvoor schrijft Van Dullemen te mooi en weet ze ook de stilte tussen haar zinnen te laten klinken.
Inez van Dullemen (1925-2021) overleed eind november op 96-jarige leeftijd. Verbaasd was ik dat na alles wat ze schreef, ze nu bijna onzichtbaar uit beeld verdween. Lang was ze een bekende schrijfster, in 1989 ontving ze de Anna Bijnsprijs voor haar hele oeuvre, getalenteerd vind ik haar nog steeds.
'Het oog. Terugkerend motief.
En mensen, verstrengelde mensen, ternauwernood mensen, opgenomen in de achtergrond, fossiele afdrukken van mensen. En wortels, bladeren. Een poging om leven te doorgronden? Een donkere plek om aandacht af te leiden, karmijnrode aderen... een mens in wording? Plant?
Een gekroonde bok hoog op een duistere heuvelkam, uittorenend boven een jongen in een korte tuniek, een knaap nog.
Diabolisch kijkt hij uit zijn schuine ogen. Is hij slachtoffer of triomfator? Dat moet ik nog beslissen. DE ZONDEBOK. Dierlijk/menselijk. Wetend/onwetend. Een oudtestamentisch gegeven.'
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Moira
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
