Lezersrecensie
Gevoelig thema, prachtig verbeeld
Geraakt! Woord & beeld!
Hier ga ik geen woorden aan toevoegen. Ik laat wat beelden spreken en woorden klinken.
'Ik droomde dat papa nog steeds leefde, ik moest alleen zijn mobiele nummer zien te vinden. Dat ging verrassend makkelijk, en toevallig woonde hij hier in Oslo. Ik stuurde hem een bericht dat het leuk zou zijn hem weer te zien. Hij schreef terug dat hij dat heel fijn vond om te horen. Hij had gedacht dat ik boos op hem was omdat hij zo lang was weggeweest en niets van zich had laten horen. We spraken af in een van mijn stamkroegen en het werd een hartelijk weerzien.
Toen werd ik wakker en herinnerde ik me dat hij in 1981 zelfmoord had gepleegd.'
'8 juli 1981, Ryfylkegaten 24B, Haugesund. Ik ben achttien jaar oud en kijk samen met mama tv. We vragen ons af waarom papa niet thuiskomt. Zo doet-ie normaal nooit. We gaan ons steeds meer zorgen maken. Vroeg in de ochtend komt oom Nils Harry het ons vertellen. Het staat me nog helder voor ogen dat ik die nacht droomde dat papa dood was. Niet zo vreemd eigenlijk. Natuurlijk maakte ik me ongerust voordat ik ging slapen en dat heeft dan mijn dromen beïnvloedt. Het is onwerkelijk en onbegrijpelijk dat papa voor altijd weg is. Het moeilijkste is dat het zelfmoord was. Zelfs de kleinste herinnering zorgt voor een schuldgevoel. Mama en ik zitten in de woonkamer en praten en huilen de hele dag.'
Voor een inkijkje : klik hier
Hier ga ik geen woorden aan toevoegen. Ik laat wat beelden spreken en woorden klinken.
'Ik droomde dat papa nog steeds leefde, ik moest alleen zijn mobiele nummer zien te vinden. Dat ging verrassend makkelijk, en toevallig woonde hij hier in Oslo. Ik stuurde hem een bericht dat het leuk zou zijn hem weer te zien. Hij schreef terug dat hij dat heel fijn vond om te horen. Hij had gedacht dat ik boos op hem was omdat hij zo lang was weggeweest en niets van zich had laten horen. We spraken af in een van mijn stamkroegen en het werd een hartelijk weerzien.
Toen werd ik wakker en herinnerde ik me dat hij in 1981 zelfmoord had gepleegd.'
'8 juli 1981, Ryfylkegaten 24B, Haugesund. Ik ben achttien jaar oud en kijk samen met mama tv. We vragen ons af waarom papa niet thuiskomt. Zo doet-ie normaal nooit. We gaan ons steeds meer zorgen maken. Vroeg in de ochtend komt oom Nils Harry het ons vertellen. Het staat me nog helder voor ogen dat ik die nacht droomde dat papa dood was. Niet zo vreemd eigenlijk. Natuurlijk maakte ik me ongerust voordat ik ging slapen en dat heeft dan mijn dromen beïnvloedt. Het is onwerkelijk en onbegrijpelijk dat papa voor altijd weg is. Het moeilijkste is dat het zelfmoord was. Zelfs de kleinste herinnering zorgt voor een schuldgevoel. Mama en ik zitten in de woonkamer en praten en huilen de hele dag.'
Voor een inkijkje : klik hier
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Moira
Gesponsord
Het intrigerende verhaal achter de moordenaar van Willem van Oranje. Vol spanning en gruwelijke plottwists!
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
