Een diep rakende ode aan zijn moeder

Paco Roca kan wat!! Zijn betrokken- en verbondenheid bij de mensen, waarvan hij de geschiedenissen schrijft en tekent, is zo groot dat werkt door in alles wat hij maakt. Steeds een beetje meer nam hij me mee de geschiedenis van zijn moeder in.

Als je onderstaand stukje leest dat Paco Roca (Spanje, 1969) over de reactie van zijn moeder op het boek heeft geschreven, heb je eigenlijk de juiste sfeer al te pakken. Hij neemt de tijd het verhaal uit te tekenen en schrijven, het zit qua opbouw ook erg goed in elkaar en hij heeft mij er echt mee weten te raken, tot een traan wegpinken aan toe.

'De dag waarop ik mijn moeder een exemplaar van Terugkeer naar Eden bracht, heeft ze het meteen gelezen. Soms moest ze huilen. Nadat ze het boek uit had, zei ze tegen mij: ‘Als ik er niet meer ben, moet jij dit boek bewaren en er af en toe in lezen, zodat je me niet vergeet. Zorg er goed voor, er is er maar eentje van.’ Toen ik tegen haar zei dat er tienduizenden exemplaren van waren gedrukt en dat het ook in andere landen zou verschijnen, was ze stomverbaasd. Ze kon niet begrijpen waarom zo veel mensen benieuwd waren naar haar verhaal. Haar leven was tenslotte totaal niet uitzonderlijk, maar het is juist daarom exemplarisch voor het leven van zo veel andere ongeschoolde vrouwen, die onderworpen waren aan een meedogenloze machocultuur zonder zelfs maar de vrijheid te hebben zich een andere rol voor te stellen dan die van huisvrouw.'