Niet altijd even enthousiast

De illustraties vond ik echt prachtig, maar de verhalen wisten me te vaak niet te vangen, al zat er af en toe toch een mooie tussen. Deels wijt ik dat zeker ook aan de vertaling die lang niet overal even sterk was, ik denk dat Eva Gerlach slaagde waar het een vertaalslag in poëzie betrof, maar haperde net te vaak als het om stukken tekst ging. Deels ook omdat sommige verhalen me niet gevangenhielden of te vreemd/vergezocht aanvoelden.

Onderstaand citaat haal ik dan ook uit het origineel aan.
'And, once again, the bears showed us.
There they were, God help us, the Ledgers of the Earth, written in clouds and glaciers and sediments, tallied in the colours of the sun and the moon as light passed through the millennial sap of every living thing, and we looked upon it all with dread. Ours was not the only fiscal system in the world, it turned out. And worse, our debt was severe beyond reckoning. And worse than worse, all the capital we had accrued throughout history was a collective figment of the human imagination: every asset, stock and dollar. We owned nothing. The bears asked us to relinquish our hold on all that never belonged to us in the first place.
Well, this we simply could not do. So we shot the bears.'