Voor Janneke zit geluk niet in een zakje

Troost bieden ze, de recepten van Janneke Vreugdenhil. In Comfortfood geeft ze voor elk moment van de dag en nacht heerlijke gerechten. Volop zoete troost, natuurlijk: ze wijdt een heel hoofdstuk aan chocolade. Maar ook geurige, stevige soepen, een hele serie minder voor de hand liggende ontbijten, maaltijden voor velen en maaltijden voor één.
Sommige recepten zijn eenvoudig, andere minder. Eén ding hebben ze gemeen; ze zijn met zorg en met goede ingrediënten klaargemaakt. Voor Janneke zit geluk niet in een zakje, ook al mag een bouillonblokje best. En wat boter voor je humeur kan doen, krijgt geen enkel ‘industrieel surrogaatsmeerseltje’ voor elkaar.

Na voorwoord en beginselverklaring komen eerst de al genoemde ontbijten aan bod. Het anti-katerontbijt bijvoorbeeld. Als ik een houten kop had, zou ik dat vooral heerlijk vinden als iemand anders het voor me klaarmaakte. Dan volgen de chocoladerecepten. Vooral de chocolademousse van oma Kroketje heeft indruk gemaakt, al moet ik hem nog uitproberen; anderhalf pond chocola, suiker, 10 eieren en een halve liter slagroom. Voor zes flinke eters. Zegt oma Kroketje. Ook leuk én de culinaire spiegel van een generatie; de retrogerechten. Janneke geeft hierin de lekkerste versies van klassiekers als huzarensalade, witlof met ham en kaas en andijviestamp. Een hoofdstuk over soep natuurlijk: altijd heerlijk en de meeste zijn nog snel gemaakt ook. In het hoofdstuk met de titel Troosteten  staan hoofdgerechten. Of ze hier staan omdat ze niet in andere hoofdstukken passen of omdat de schrijfster zelf hier de meeste troost aan ontleent, is niet helemaal duidelijk. Verleidelijk zijn ze zeker. Het hoofdstuk Toekomstgeluk behelst inmaakgerechten, met het belangrijke ingrediënt voorpret. Ovengerechten krijgen een eigen hoofdstuk, en ook niet-cacaogerelateerde zoetigheden. Het boek eindigt met eenpersoonsrecepten, heerlijke hapjes voor de solo-eter, klein geluk.

Mijn keus is gevallen op de appel-miso-muffins uit het hoofdstuk Slow Start, de ontbijtgerechten. Als je eenmaal miso in huis hebt, is het handig om zoveel mogelijk verschillende recepten te hebben. Ik vond het idee om miso in iets zoets te verwerken intrigerend.

200 gram witte bloem
2 theelepels bakpoeder
snufje zout
200 gram rietsuiker + een beetje extra
200 gram roomboter, in stukken
4 eieren
3 afgestreken eetlepels witterijstmiso
ongeveer 3 eetlepels appelsap
2 grote, frisse appels, in kleine blokjes

Verder nodig:
een muffinblik + 12 papieren cakevormpjes

Verwarm de oven voor op 200 graden. Verdeel de papieren cakevormpjes over de holletjes van het muffinblik. Doe alle ingrediënten behalve de appels en het appelsap in de kom van de keukenmachine. Sluit de kom en meng tot een dik beslag. Of klop eerst de boter, miso en suiker  crèmig met een elektrische handmixer, voeg daarna een voor een, al mixend, de eieren toe en schep er vervolgens met een spatel de bloem, het bakpoeder en zout door. Voeg lepel voor lepel het appelsap toe, zo veel als nodig is voor een vloeiend cakebeslag. Schil de appels, verwijder de klokhuizen en snijd ze in stukjes. Schep de appelstukjes door het beslag. Verdeel het beslag over de cakevormpjes en strooi over elke muffin nog wat rietsuiker. Bak de muffins in ongeveer 25 minuten gaar in de oven. Laat ze afkoelen op een rooster.

Omdat mijn appels eerder zoet dan fris waren, heb ik in plaats van appelsap citroensap gebruikt. De muffins smaakten heerlijk, maar waren naar mijn smaak wat aan de vochtige kant. De volgende keer dat ik ze maak, zal ik de appel niet snijden maar raspen. Bij zulke kleine cakejes zijn blokjes al snel te groot.

Het zal je niet verbazen: Comfort Food is een geweldig en heel inspirerend kookboek. De meeste recepten zijn niet ingewikkeld en de van de schrijfster mag je ze best naar eigen inzicht aanpassen. Ik zou zeggen; niet speciaal bedoeld of geschikt voor vegetariërs, hoewel er ook heerlijke gerechten zonder vlees in staan. En de zoetekauwen komen ruimschoots aan hun trekken. Het boek is vooral geschikt voor koks die ook troost ontlenen aan het koken zelf en die er niet voor terugschrikken dat sommige dingen tijd kosten. Al ben je met zo’n heerlijke bloemkoolsoep met ras-al-hanout in 20 minuten klaar.