Lezersrecensie
De genadestoel
Het begint als er een man wordt aangetroffen die gestenigd blijkt te zijn. Echter deze moord staat niet op zichzelf. Poe en Tilly doen vreselijke ontdekkingen. Het is aan hun om het mysterie op te lossen. Maar wat is de rol van Linus? Iemand die aan hen is gekoppeld maar waarom is niet duidelijk.
`Het verhaal wordt verteld vanuit de therapeutische sessies met Dr. Lang. Door de gesprekken die Poe met zijn therapeut heeft komen we achter de gruwelijke gebeurtenis waardoor Poe nachtmerries heeft over kraaien.
De sessies gaan verder met een stapje terug in het verleden over wat er feitelijk is gebeurt in het onderzoek waar hij aan werkte. Mooie insteek om het boek te schrijven.
De Genadestoel, naar de titel van het boek, is iets wat je in deze tijd niet meer zou verwachten maar meer in de middeleeuwen tegen zou kunnen komen. Maar wat een mooie benaming voor de stoel en voor wat deze beoogt. De waarheid naar boven halen. De manier waarop is er een, waar je over kunt discusieren.
Het verhaal is zo goed geschreven. En een mooie invalshoek ook. Door de therapeutische sessies als basis voor het verhaal te gebruiken.
De auteur heeft net als in de vorige boeken gebruik gemaakt van korte hoofdstukken. Ik hou daarvan. Je springt sneller naar de diverse verhaallijnen en de spanning blijft continu aanwezig.
Wat ook sterk is dat het verhaal aan het einde een wending neemt die ik niet had voorzien. Geen enkel moment heb ik gedacht dat het verhaal zo zou eindigen. Wat een fantastische afsluiting van dit verhaal.
`Het verhaal wordt verteld vanuit de therapeutische sessies met Dr. Lang. Door de gesprekken die Poe met zijn therapeut heeft komen we achter de gruwelijke gebeurtenis waardoor Poe nachtmerries heeft over kraaien.
De sessies gaan verder met een stapje terug in het verleden over wat er feitelijk is gebeurt in het onderzoek waar hij aan werkte. Mooie insteek om het boek te schrijven.
De Genadestoel, naar de titel van het boek, is iets wat je in deze tijd niet meer zou verwachten maar meer in de middeleeuwen tegen zou kunnen komen. Maar wat een mooie benaming voor de stoel en voor wat deze beoogt. De waarheid naar boven halen. De manier waarop is er een, waar je over kunt discusieren.
Het verhaal is zo goed geschreven. En een mooie invalshoek ook. Door de therapeutische sessies als basis voor het verhaal te gebruiken.
De auteur heeft net als in de vorige boeken gebruik gemaakt van korte hoofdstukken. Ik hou daarvan. Je springt sneller naar de diverse verhaallijnen en de spanning blijft continu aanwezig.
Wat ook sterk is dat het verhaal aan het einde een wending neemt die ik niet had voorzien. Geen enkel moment heb ik gedacht dat het verhaal zo zou eindigen. Wat een fantastische afsluiting van dit verhaal.
1
Reageer op deze recensie