Lezersrecensie
De dochter van de libelle
'Dochter van de libelle' van Kim Michele Richardson is het los te lezen vervolg op De laatste libelle. Honey Mary Angeline Lovett weet als geen ander wat het betekent om onzichtbaar te zijn. Als dochter van de door velen geliefde, maar ook gehate boekbezorgster Cussy houdt ze zich al haar hele leven schuil voor de wet. Wanneer haar ouders in de gevangenis belanden, moet Honey vechten om niet naar de tuchtschool gestuurd te worden.
Gelukkig kan ze rekenen op haar vrouwelijke medekoeriers, die net als zij en haar moeder vóór haar de bergen trotseren om mensen van boeken te voorzien. Ze zet alles op alles om te bewijzen dat ze prima voor zichzelf kan zorgen, maar weet ook dat de route gevaarlijk kan zijn en dat veel mensen er niet om staan te springen een vrouw doorgang te verlenen. Als Honey vrijheid wil brengen aan de families die dat zo hard nodig hebben, zal ze eerst zélf moeten strijden voor haar plek in deze wereld.
Dit is het vervolg op het boek ‘ De laatste Libelle’, maar is ook prima afzonderlijk te lezen. In dit boek treedt Honey in de voetsporen van haar moeder. Het is een prachtig boek die laat zien hoe vroeger vrouwen onderdrukt werden. Ze hadden geen inbreng en hadden te doen wat mannen hun opdroegen.
Het verhaal toont pijnlijk duidelijk waartoe mannen dachten een vrijbrief te hebben waar het op vrouwen aankwam.
We mogen koesteren waar we nu staan en welke rechten vrouwen in de hedendaagse maatschappij vervullen. Maar dat neemt niet weg dat het er in vroegere jaren heel anders aan toe ging en dat we er ons bijna geen voorstelling van kunnen maken. Maar goed om ons te realiseren dat man en vrouw gelijk zijn en gelijke rechten hebben. Dat we dit moeten koesteren, wetende dat andere landen nog niet zover zijn en dat vrouwen daar nog steeds het onderspit delven.
Gelukkig kan ze rekenen op haar vrouwelijke medekoeriers, die net als zij en haar moeder vóór haar de bergen trotseren om mensen van boeken te voorzien. Ze zet alles op alles om te bewijzen dat ze prima voor zichzelf kan zorgen, maar weet ook dat de route gevaarlijk kan zijn en dat veel mensen er niet om staan te springen een vrouw doorgang te verlenen. Als Honey vrijheid wil brengen aan de families die dat zo hard nodig hebben, zal ze eerst zélf moeten strijden voor haar plek in deze wereld.
Dit is het vervolg op het boek ‘ De laatste Libelle’, maar is ook prima afzonderlijk te lezen. In dit boek treedt Honey in de voetsporen van haar moeder. Het is een prachtig boek die laat zien hoe vroeger vrouwen onderdrukt werden. Ze hadden geen inbreng en hadden te doen wat mannen hun opdroegen.
Het verhaal toont pijnlijk duidelijk waartoe mannen dachten een vrijbrief te hebben waar het op vrouwen aankwam.
We mogen koesteren waar we nu staan en welke rechten vrouwen in de hedendaagse maatschappij vervullen. Maar dat neemt niet weg dat het er in vroegere jaren heel anders aan toe ging en dat we er ons bijna geen voorstelling van kunnen maken. Maar goed om ons te realiseren dat man en vrouw gelijk zijn en gelijke rechten hebben. Dat we dit moeten koesteren, wetende dat andere landen nog niet zover zijn en dat vrouwen daar nog steeds het onderspit delven.
1
Reageer op deze recensie