Schaduwkant

Sinds de dood van haar man voedt Ellen haar puberzoon Mick alleen op. Als docent en counselor op een middelbare school weet ze in theorie precies hoe ze met tieners moet omgaan, maar haar eigen zoon kan ze steeds slechter bereiken en ze is bang dat hij ontspoort.

Wanneer ze als begeleider meegaat op Micks examenreis naar Texel, komt ze erachter dat hij verwikkeld is in een gevaarlijk spel. Als diezelfde week een van de leerlingen dood op een slaapzaal wordt aangetroffen en Mick verdwenen is, lijkt Ellens nachtmerrie compleet.

In het boek doet men mee aan een challenge. In de media wordt ook vaak gewaarschuwd voor challenges die gevaarlijk kunnen zijn. Wat dat aangaat is het verhaal van het boek erg actueel. In dit boek wordt er onder scholieren challenges bedacht die een andere leerling moet uitvoeren en gebaseerd is op een angst van de medeleerling. Door de beschrijving van de challenges voel je bijna zelf hoe het voelt om hem te moeten ondergaan. Je voelt de angst. Dit zegt ook iets over de wijze waarop het verhaal is eeschreven.

De schrijfstijl is erg prettig. Het verhaal leest gemakkelijk en door de vaak korte hoofstukken blijft de spanning hoog in het verhaal omdat de diverse verhaallijnen elkaar sneller afwisselen.

Het boek is zeker spannend maar of het tot de spannendste boeken behoort, zover wil ik niet gaan. Hoewel het einde verrassend was, waren er ook passages waarin het verhaal voorspelbaar was.

Het verhaal is niet heel erg origineel. En soms ook niet realistisch. Zo kan en mag een leerkracht een challenge waarbij iemand erg gewond zou kunnen raken nooit door de vingers zien. Hier wordt in het verhaal te gemakkelijk overheen gestapt en spelen persoonlijke belangen een grote rol. Het is niet realistisch te denken dat niemand er iets over te weten zal komen of er niets over zal zeggen.

Ik heb nog niet zoveel gelezen van deze auteurs en het heeft me verrast in positieve zin. Ondanks het het niet het spannendste boek ooit was neemt het niet weg dat het een prettig boek is om te lezen.