Samen met Lotte de Camino lopen

De eerder verschenen thrillers van Anya Niewierra “Vrij uitzicht” en “Het dossier” werden genomineerd voor meerdere prijzen. Met haar derde thriller “Het bloemenmeisje” won zij de Hebban Thrillerprijs voor het beste boek van het jaar. Anya woont afwisselend in Zuid-Limburg en de Pyreneeën, waar zij schrijft en schildert.

Het boek begint meteen met een spannende proloog waardoor je meteen in het verhaal zit, gedateerd 6 augustus.
Samen met haar gezin woont Lotte in Zuid-Limburg waar zij werkt als chocolatier. Haar man Emil, is een voormalige vluchteling uit Bosnië. Na zijn ziekte besluit hij de Camino te lopen. Hoe groot is de schok, het verdriet en de ontreddering wanneer blijkt dat Emil op 6 augustus tijdens het lopen van de Camino zelfmoord pleegt.

Het is elf maanden later wanneer Lotte samen met haar 2 zoons de as van Emil uitstrooit in zijn geboortedorp. Dit is al emotioneel genoeg, maar dan blijkt dat Emil gelogen heeft over zijn identiteit. Zij blijft zitten met zoveel vragen en emoties dat zij besluit om ongeoefend de Camino zelf te gaan lopen. Wat heeft Emil gedreven om zelfmoord te plegen? Daarom besluit zij om de route te lopen volgens de planning van Emil, zijn route, dezelfde kamers en vertrekt een jaar na zijn overlijden. Dit is echter niet geheel zonder gevaar.

De eerdere boeken van Anya heb ik verslonden. Mijn verwachtingen waren eigenlijk dan ook best hoog.

Maar zij heeft zichzelf weer overtroffen met haar prachtige schrijfstijl, beeldende omschrijvingen, de goed uitgewerkte personages qua gevoelens en emoties. Waar ik ook enorm van heb genoten waren de vele schitterende citaten in het boek.

‘Ja, wat ik eigenlijk wil, is me verwijderen van die regenboog aan emoties die sinds zijn zelfmoord mijn voelen kleurt’.

Je leest het verhaal vanuit de ik-vorm (Lotte), afgewisseld met “de brief” die aan haar gericht is, vanuit het oogpunt van een onbekende stalker en andere voorkomende personages, de Whatsappjes van Emil tijdens zijn eigen Camino. Gaandeweg dit verhaal krijgt Lotte antwoorden op haar vragen en vallen de puzzelstukjes op het einde op hun plek. Wat ik minder vond was de naïviteit van Lotte, dit maakte het voor mij in sommige stukken ongeloofwaardig.
Wat zeer origineel is hoe Anya de oorlog in voormalig Joegoslavië heeft weten te verweven met de Camino. De gruwelijkheden van wat een oorlog met zich meebrengt, niet alleen tijdens, maar vooral wat dit daarna met een mens kan doen. Door dit alles merk je dat Anya Niewierra ontzettend veel research heeft gedaan. Leuk feit is dat zij zelf ook een gedeelte van de Camino heeft bewandeld.

Kortom ik heb weer genoten van je boek Anya. Kijk nu al uit naar je volgende boek.

Ik waardeer dit boek met 4,5*