Lezersrecensie
Waar je ook vandaan komt, blijf dromen en hoop houden
Het opgroeien in een mijnwerkerswereld is donker, diep, naargeestig, keihard werken, veel angst en weinig hoop.
Dit ervaart ook de 14-jarige Tommy die in de zomer van 1897 verplicht is om ondergronds te gaan. Dit is nu eenmaal wat er van hem wordt verwacht. Tommy is echter intelligent, leergierig en verlangt naar vrijheid. Wil meer bereiken in zijn leven. Hij groeit op in Grindley, in een warm, liefdevol gezin. In zijn verlangen hierin staat hij echter alleen.
Dit veranderd allemaal op de dag wanneer hij Josie ontmoet tijdens één van zijn vele zwerftochten.
Zij groeit eveneens op in een mijnwerkersdorpje, Arden, verstrikt in hetzelfde uitzichtloze web. Waar Tommy uit een warm gezin komt, komt Josie uit een gezin waar zij zich ontheemd voelt.
Wat er dan ontstaat is een hechte vriendschap. Deze speelt een belangrijke rode draad door het verhaal heen. De enige afleiding die zij samen hebben zijn de wandelingen over de naast gelegen landgoederen van Silvermoor en het verlaten, mysterieuze, onbewoonde landhuis Hestor Manor. Bij toeval ontdekken ze een groot geheim, waardoor alles anders wordt. Welk pad kiezen zij? Die van hun ouders of van henzelf?
“Ik had nog nooit meegemaakt dat er iets van me was afgepakt wat ik heel graag wilde, en de reden daarvan, zo realiseerde ik me, was dat ik nooit iets had gewild. Maar als je niet eens zoiets simpels als een bos wilde bloemen mocht hebben, dan had dat iets vernederends”.
Het boek is opgedeeld in drie chronologische delen, geschreven vanuit Tommy en Josie. Je komt hierdoor meer te weten over hun levens, waardoor je echt met hen meeleeft, hun angsten voelt.
Tracy Rees wist mij vanaf de eerste bladzijde te boeien. Mede door de korte hoofstukken voorzien van tijdsaanduiding, de beeldende omschrijvingen en fijne, prettige leesstijl. Voordat je het weet wordt je meegesleept in het zeer grote contrast tussen arm en rijk; de mijnstreek van Zuid-Yorkshire, de warmte van hechte vriendschappen; de mooie natuur en niet te vergeten een stuk geschiedenis. Hierin merk je dat Rees zeer goede research heeft verricht. De ontknoping van het derde deel vond ik best teleurstellend. Het loopt te snel en te makkelijk af. Wat ik een hele mooie boodschap in het verhaal vond is; waar je ook vandaan komt, blijf dromen, hopen en volg je hart. Geef nooit op.
Dit ervaart ook de 14-jarige Tommy die in de zomer van 1897 verplicht is om ondergronds te gaan. Dit is nu eenmaal wat er van hem wordt verwacht. Tommy is echter intelligent, leergierig en verlangt naar vrijheid. Wil meer bereiken in zijn leven. Hij groeit op in Grindley, in een warm, liefdevol gezin. In zijn verlangen hierin staat hij echter alleen.
Dit veranderd allemaal op de dag wanneer hij Josie ontmoet tijdens één van zijn vele zwerftochten.
Zij groeit eveneens op in een mijnwerkersdorpje, Arden, verstrikt in hetzelfde uitzichtloze web. Waar Tommy uit een warm gezin komt, komt Josie uit een gezin waar zij zich ontheemd voelt.
Wat er dan ontstaat is een hechte vriendschap. Deze speelt een belangrijke rode draad door het verhaal heen. De enige afleiding die zij samen hebben zijn de wandelingen over de naast gelegen landgoederen van Silvermoor en het verlaten, mysterieuze, onbewoonde landhuis Hestor Manor. Bij toeval ontdekken ze een groot geheim, waardoor alles anders wordt. Welk pad kiezen zij? Die van hun ouders of van henzelf?
“Ik had nog nooit meegemaakt dat er iets van me was afgepakt wat ik heel graag wilde, en de reden daarvan, zo realiseerde ik me, was dat ik nooit iets had gewild. Maar als je niet eens zoiets simpels als een bos wilde bloemen mocht hebben, dan had dat iets vernederends”.
Het boek is opgedeeld in drie chronologische delen, geschreven vanuit Tommy en Josie. Je komt hierdoor meer te weten over hun levens, waardoor je echt met hen meeleeft, hun angsten voelt.
Tracy Rees wist mij vanaf de eerste bladzijde te boeien. Mede door de korte hoofstukken voorzien van tijdsaanduiding, de beeldende omschrijvingen en fijne, prettige leesstijl. Voordat je het weet wordt je meegesleept in het zeer grote contrast tussen arm en rijk; de mijnstreek van Zuid-Yorkshire, de warmte van hechte vriendschappen; de mooie natuur en niet te vergeten een stuk geschiedenis. Hierin merk je dat Rees zeer goede research heeft verricht. De ontknoping van het derde deel vond ik best teleurstellend. Het loopt te snel en te makkelijk af. Wat ik een hele mooie boodschap in het verhaal vond is; waar je ook vandaan komt, blijf dromen, hopen en volg je hart. Geef nooit op.
1
Reageer op deze recensie