Lezersrecensie
“Soraya Lane, mag uit de schaduw van Riley stappen, deze heerlijke serie behoort op de bovenste plank.”
Georgia ontvangt net als vijf andere jonge vrouwen een kistje via de advocaat van Hope`s House. De kistjes waren jarenlang verborgen gehouden onder vloerplanken in het huis van Mia haar tante. Mia heeft alles op alles gezet om de kistjes bij de rechtmatige erfgenamen te krijgen. Georgia zit hier helemaal niet op te wachten zij is druk met de verkoop van haar succesvolle bedrijf en sowieso aan de grootmoeder aan wie het kistje eigenlijk toebehoorde heeft Georgia geen warme herinneringen. Een jaar nadat zij het kistje heeft ontvangen raakt ze toch nieuwsgierig naar de mooie roze edelsteen en het krantenknipsel die erin zitten, en gooit haar wroeging tegenover haar grootmoeder op zij en gaat op zoek naar het verhaal achter het kistje.
Soraya Lane heeft zich met haar Verloren dochters serie in één klap geliefd gemaakt bij de liefhebbers van romantische familiedrama’s, haar schrijfstijl wordt vanaf het begin omarmt en de originele verhaallijn met de kistjes van Hope`s House zijn een schot in de roos. De Zwitserse dochter is alweer het vierde deel van de serie, en ook weer een genot om te lezen. Het unieke karakter van de verhaallijnen zijn ontroerend en meeslepend, de lezer wordt getrakteerd op vele uren leesplezier, waarbij menigmaal een traan zal vloeien. De Zwitserse dochter neemt de lezer mee naar het mooie Geneve waar men zich door de beeldende schrijfstijl van Lane als vanzelf thuis voelt. Heden en verleden vloeien naadloos in elkaar over en beide verhaallijnen zullen de lezer verwarmen.
Lane weet op een mooie manier een verhaal te vertellen waarbij de emoties niet geschuwd worden, Hope`s House maakt een onuitwisbare indruk op de lezer en men zal nu alweer uitkijken naar het volgende deel. Georgia heeft met haar verhaal mij persoonlijk geraakt en de tranen vloeiden dan ook rijkelijk aan het einde van het boek. Genieten met een hoofdletter G. Dit is zo`n serie die je als lezer in je hart sluit, de romantische lading raakt je, de verhaallijn ontroert je, het is genieten van elk woord dat Lane aan het papier toevertrouwd. Een heerlijke Mustread serie dus.
Soraya Lane heeft zich met haar Verloren dochters serie in één klap geliefd gemaakt bij de liefhebbers van romantische familiedrama’s, haar schrijfstijl wordt vanaf het begin omarmt en de originele verhaallijn met de kistjes van Hope`s House zijn een schot in de roos. De Zwitserse dochter is alweer het vierde deel van de serie, en ook weer een genot om te lezen. Het unieke karakter van de verhaallijnen zijn ontroerend en meeslepend, de lezer wordt getrakteerd op vele uren leesplezier, waarbij menigmaal een traan zal vloeien. De Zwitserse dochter neemt de lezer mee naar het mooie Geneve waar men zich door de beeldende schrijfstijl van Lane als vanzelf thuis voelt. Heden en verleden vloeien naadloos in elkaar over en beide verhaallijnen zullen de lezer verwarmen.
Lane weet op een mooie manier een verhaal te vertellen waarbij de emoties niet geschuwd worden, Hope`s House maakt een onuitwisbare indruk op de lezer en men zal nu alweer uitkijken naar het volgende deel. Georgia heeft met haar verhaal mij persoonlijk geraakt en de tranen vloeiden dan ook rijkelijk aan het einde van het boek. Genieten met een hoofdletter G. Dit is zo`n serie die je als lezer in je hart sluit, de romantische lading raakt je, de verhaallijn ontroert je, het is genieten van elk woord dat Lane aan het papier toevertrouwd. Een heerlijke Mustread serie dus.
1
Reageer op deze recensie