Intriges zonder scruptules

Het tweede boek dat ik las van Robert Harris viel opnieuw niet tegen. De (fictief) historische thrillers van Harris zijn doorspekt met wetenswaardigheden, soms gedetailleerd, maar wel informerend. Conclaaf gaat uiteraard over de keuze van een nieuwe paus. De plotselinge dood van de laatste zet vraagtekens bij enkele nauw betrokkenen, maar het is niets in vergelijking met de intriges die volgen vanaf het moment dat 118 bisschoppen bij een komen voor het conclaaf. Wie denkt dat het achter de muren van het Vaticaan alleen pais en vree heerst, komt bedrogen uit. Net als in de 'buitenwereld' spelen macht, aanzien, belangen en persoonljke ambities hier een doorslaande rol. Harris beschrijft het proces dat plaatsvindt achter gesloten deuren in de Sixtijnse kapel. Dat doet hij op een repetitieve wijze, waardoor een soort mantra ontstaan. Het komt de sfeer van het boek ten goede. Tussendoor, in het gastenverblijf van de uitverkorenen spelen de intriges. Deken -en verantwoordelijke voor de gang van zaken rond het kiesproces- Lomeli ontrafelt op een detective achtige wijze enkele misstanden, zodat de betrokken -en zeer kansrijke- kandidaat pausen één voor één afvallen. Het geheel is op een helderen, niet geforceerde manier geschreven. Het boek leest prettig met toch de nodige spanning. Eigenlijk wordt je stap voor stap naar het einde toegeleid. Een einde dat je gaandeweg het boek steeds meer zelf in gaat vullen. De uiteindelijke ontknoping is derhalve voorspelbaar, maar in de minste plaats teleurstellend. Want de echte turbulentie volgt op werkelijk de laatste pagina's.