Een heerlijk fantasyboek

Dit boek heb ik van Harper Collins ontvangen en ben ontzettend dankbaar dat jullie mij dit boek toevertrouwen.

Dit is het eerste boek dat ik van deze schrijfster lees en ik merkte dat ik er eventjes in moest komen. Het verhaal over de Dolken en de Mantel begon wel meteen goed met een spannende opening. Eentje die later in het boek ook verduidelijkt wordt.

De dolken zijn een groep mensen, die leren om geluidsloos en zonder enige spoor achter te laten, mensen mogen vermoorden. De mantels zijn een groep die mogen stelen van anderen. Beiden groepen maken gebruik van het zogeheten Duister waardoor ze onzichtbaar door de schaduwen kunnen wandelen.

Hoe verder ik in het boek kwam hoe meer ik meegevoerd werd in het verhaal. Wat ik het leukste vond is dat ik halverwege met een lach de stukken van Ransom en Seraphine las. Heerlijk zo’n ontsluierde liefde (Enemies to lovers) waar Ransom haar moet vermoorden, maar er ook iets is wat hem tegenhoudt.

In het verhaal lees je zowel hoofdstukken van Ransom als hoofdstukken van Seraphine. Dit is erg fijn want hierdoor wordt het boek een geheel. Je begint de karakters goed te leren kennen en hun beweegredenen. Daarnaast leer je op deze manier ook steeds meer hoe beiden levens eruitzien. Hoe dit verschillen van elkaar maar dat ze ook overeenkomsten met elkaar hebben.

De schrijfster werkt op een snel tempo richting het einde. Er gebeurt veel maar dat geeft het verhaal meer vorm. Het einde is gesloten maar toch ook open. Ik ben benieuwd of de schrijfster meer gaat schrijven over Serpahine, Ransom en alle vrienden van hun beide.