Lezersrecensie
De Stam van de Holenbeer
De Stam van de Holenbeer
Het boek, de Stam van de Holenbeer, met de oorspronkelijke titel: the Clan of the Cavebear, is een prehistorische roman uit 1980, geschreven door de Amerikaanse schijfster Jean M Auel en gepubliceerd door uitgeverij Crown. In dit verhaal volgen we het meisje Ayla, een cro-magnonmens. Ze verliest op 5 jarige leeftijd allebei haar ouders door een verschrikkelijke aardbeving. Terwijl ze vlucht, wordt ze bijna dodelijk verwond door een holenleeuwin. Hierna wordt ze gevonden door een groep Neanderthalers, die door dezelfde aardbeving moest vluchten uit hun vorige woonplek. Ze nemen haar mee en voeden haar op. Omdat ze een andere achtergrond heeft, is het moeilijk voor haar om zich aan te passen aan de gebruiken van de Neanderthalers. Ze wil meer dan dat ze mag en doet dingen die in de stam niet zijn toegestaan, waardoor ze op 14-jarige leeftijd wordt verstoten en er helemaal alleen voor komt te staan. Hierna volgen nog 5 boeken over haar leven en alle avonturen die ze meemaakt. Dit is deel 1 in de romanserie ‘De Aardkinderen’.
Het boek is geschreven vanuit een perspectief alsof er een verborgen verteller is, die Ayla steeds volgt. We zien haar groeien van een klein kind tot een slimme vrouw van 14 (in die tijd werd je met 14 als volwassen beschouwd). Het is een tijdsredenkundig boek, waar je je meeleeft in elk stukje van haar leven. Het verhaal speelt zich af in Europa gedurende de laatste ijstijd, op de plek waar nu de Krim is, in de grot van de Neanderthalers. Naast Ayla maken we kennis met Iza, haar pleegmoeder, Creb, de Sjamaan van de groep Neanderthalers, Brun, de leider de stam en Broud, de zoon van Brun en haar gewaagde vijand. Van Ayla krijg je een goed beeld en kan je haar bijna voor je zien, de andere karakters zijn eerder ondersteunend en niet diepgaand (flat character).
De schijfster heeft zich erg verdiept in het leven in de ijstijd. Ze heeft zelfs een overleving cursus gevolgd waar ze leerde over de jacht en eetbare planten. Ze schreef over de ontmoeting tussen de cro-magnonmensen en de Neanderthalers, wat men eerst als verzinsel beschouwde, maar in 2010 werd door Svante Pääbo bewezen dat er inderdaad dit soort contact plaats heeft gevonden.
Ik vind een prachtig boek, want ondanks dat het dik boek is, word je helemaal meegenomen in het verhaal en heb je het gevoel alsof je zelf in de prehistorie leeft. Het mooie eraan is niet alleen dat het een meeslepend verhaal is, maar dat je ook meer te weten komt over de prehistorie, de manier waarop ze toen leefden en de uitdagingen waarmee ze toen te maken kregen.
Het boek, de Stam van de Holenbeer, met de oorspronkelijke titel: the Clan of the Cavebear, is een prehistorische roman uit 1980, geschreven door de Amerikaanse schijfster Jean M Auel en gepubliceerd door uitgeverij Crown. In dit verhaal volgen we het meisje Ayla, een cro-magnonmens. Ze verliest op 5 jarige leeftijd allebei haar ouders door een verschrikkelijke aardbeving. Terwijl ze vlucht, wordt ze bijna dodelijk verwond door een holenleeuwin. Hierna wordt ze gevonden door een groep Neanderthalers, die door dezelfde aardbeving moest vluchten uit hun vorige woonplek. Ze nemen haar mee en voeden haar op. Omdat ze een andere achtergrond heeft, is het moeilijk voor haar om zich aan te passen aan de gebruiken van de Neanderthalers. Ze wil meer dan dat ze mag en doet dingen die in de stam niet zijn toegestaan, waardoor ze op 14-jarige leeftijd wordt verstoten en er helemaal alleen voor komt te staan. Hierna volgen nog 5 boeken over haar leven en alle avonturen die ze meemaakt. Dit is deel 1 in de romanserie ‘De Aardkinderen’.
Het boek is geschreven vanuit een perspectief alsof er een verborgen verteller is, die Ayla steeds volgt. We zien haar groeien van een klein kind tot een slimme vrouw van 14 (in die tijd werd je met 14 als volwassen beschouwd). Het is een tijdsredenkundig boek, waar je je meeleeft in elk stukje van haar leven. Het verhaal speelt zich af in Europa gedurende de laatste ijstijd, op de plek waar nu de Krim is, in de grot van de Neanderthalers. Naast Ayla maken we kennis met Iza, haar pleegmoeder, Creb, de Sjamaan van de groep Neanderthalers, Brun, de leider de stam en Broud, de zoon van Brun en haar gewaagde vijand. Van Ayla krijg je een goed beeld en kan je haar bijna voor je zien, de andere karakters zijn eerder ondersteunend en niet diepgaand (flat character).
De schijfster heeft zich erg verdiept in het leven in de ijstijd. Ze heeft zelfs een overleving cursus gevolgd waar ze leerde over de jacht en eetbare planten. Ze schreef over de ontmoeting tussen de cro-magnonmensen en de Neanderthalers, wat men eerst als verzinsel beschouwde, maar in 2010 werd door Svante Pääbo bewezen dat er inderdaad dit soort contact plaats heeft gevonden.
Ik vind een prachtig boek, want ondanks dat het dik boek is, word je helemaal meegenomen in het verhaal en heb je het gevoel alsof je zelf in de prehistorie leeft. Het mooie eraan is niet alleen dat het een meeslepend verhaal is, maar dat je ook meer te weten komt over de prehistorie, de manier waarop ze toen leefden en de uitdagingen waarmee ze toen te maken kregen.
1
Reageer op deze recensie