Je weet wat je krijgt

Max Allan Collins is bekend geworden door de reeks thrillers die hij schreef naar aanleiding van de tv-serie CSI. In ons land is sinds augustus 2006 de opvolger van CSI op de tv te zien: Bones. De serie is gebaseerd op de hoofdpersoon in de boeken van bestsellerauteur Kathy Reichs. Voor de reeks boeken als spin offs van de tv-serie is opnieuw Max Allan Collins aangetrokken.
Het verhaal speelt zich af in het hedendaagse Chicago. FBI-agent Booth heeft de strijd aangebonden met de lokale maffia. Op het moment dat hij denkt de bazen te pakken te hebben, verdwijnt de kroongetuige op onnaspeurlijke wijze. Duidelijk is dat er een mol is binnen de FBI zelf. Booth slaat op tilt als er ’s nachts een compleet skelet voor de deur van het FBI kantoor wordt gedumpt. Hij roept er ogenblikkelijk de antropologe Temperance Brennan bij. Deze forensisch onderzoekster draagt de bijnaam Bones. Het curieuze aan het skelet is dat het is opgebouwd uit vier andere skeletten. Niet veel later wordt er een vuilniszak met een skelet in een steeg gevonden. Het is het werk van een seriemoordenaar die de FBI uitdaagt. Een verdachte wordt aangepakt, de strijd met de maffia barst nu echt los en Booth en Bones moeten proberen het hoofd koel te houden.
Bones: diep begraven is een zakelijk geschreven thriller. Niet overdadig spannend en ook niet overdreven diepgravend. Er wordt de nodige aandacht besteed aan de noodzakelijke forensische onderzoeken van de botten zoals dat hoort in een tv-, en boekenreeks die Bones heet. Verder wordt de haat-liefde verhouding tussen Booth en Bones regelmatig als amusant tussendoortje opgevoerd. Deze romantische ‘toets’ doet erg gemaakt en Amerikaans aan.
Uiteraard vloeit er het nodige bloed, maar echt spectaculair wordt het nergens. Bones: diep begraven is zoals vrijwel elk boek dat gebaseerd is op een tv-serie: gedegen. Je weet wat je krijgt.