What if Mabel Wisse Smit?

Hoofdpersoon in Risicofactor: gangstergirl is Chantal, een meisje dat uit de provincie naar de grote stad is overgewaaid en daar meteen kordaat op het verkeerde pad is beland. Na een uitzichtloze relatie met drugsdealer Jack, besluit Chantal als eigen baas verder te gaan in de drugshandel. Een gevaarlijk beroep voor een meisje dat extra kwetsbaar is omdat ze samenwoont met haar oude oma die hulp behoeft. Haar ster begint te rijzen als zij in dienst komt bij Frans van Arkel, de lange, studentikoze, handelaar in grote partijen drugs. Chantal wordt steeds meer bij zijn criminele zaken betrokken en die houden niet op bij de handel in verdovende middelen. Chantal is dan ook getuige van heilloze liquidaties en raakt betrokken bij wilde achtervolgingen en grote hasjtransporten. Als Mabel Wisse Smit in het leven komt van Frans verandert de relatie tussen Chantal en Frans. Een verandering met desastreuze gevolgen.
Risicofactor: gangstergirl van debutante Liesbeth van der Wels, vertelt in de ik-stijl de belevenissen van Chantal. Het avontuurlijke meisje met het kleine hartje. Ze is een echt gangstermeisje dat weet wat haar vriend doet en dat zich daar niet voor schaamt. Het enige dat zij wil is haar criminele activiteiten niet kenbaar maken aan haar oma. Verder doet zij zonder scrupules alles wat God verboden heeft. Ondanks het roerige milieu dat beschreven wordt, zit er weinig spanning in het verhaal. Het is het verhaal van boefje en boefjesmaat die stoute dingen doen. Dingen die we via de televisie en in boekvorm al duizenden malen gepresenteerd hebben gekregen. Bovendien is de schrijfstijl simpel. Korte zinnen, woorden met weinig lettergrepen en een toonzetting die vaak schools aandoet.
Risicofactor: gangstergirl is een boek dat mikt op een lezersschare die hoopt meer te weten te komen over de grillige paden die Mabel Wisse Smit in haar leven heeft bewandeld. Hoopt op een antwoord op de vraag of Mabel wist dat Bruinsma een crimineel was? Persbericht, flapteksten en motto’s in het boek: (“Als het waar is wat de lijfwacht zegt, dan trouwt in april een gangsterliefje met prins Johan Friso. Dat kan niet”- Harry van Bommel), suggereren op slimme wijze meer dan in het boek wordt waar gemaakt. Want ook al schermt de schrijfster met het feit dat veel van het geschrevene berust op waarheid, veel van deze factieroman (verzonnen verhaal berustend op feiten) is gewoon fantasie. De schrijfster heeft Mabel nooit van nabij meegemaakt en leunt dan ook zwaar op onderzoeksmateriaal. Dat laatste op zich is heel valide, maar het betekent wel dat in het fantasiegedeelte veel verklaringen worden ‘verzonnen’ voor de feitelijke manco’s. Dat wat overblijft is een vlot verteld, verzonnen verhaal. Niet bijster origineel, maar ook niet slecht. En ja, Mabel komt er in voor. Voor de lezers die haar op voorhand al een golddigger vonden, hier wat extra voeding voor hun vooroordelen.