Bikkelharde strijd tegen vrouwenhandel

Ze kan angstaanjagend goed schrijven, de voormalige interniste Tess Gerritsen.
Met boeken als De chirurg, De leerling, De zondares en Zustermoord bracht ze hele continenten aan het huiveren. Haar nieuwste poging is Verdwijn.
Patholoog-anatoom Maura Isles krijgt de schrik van haar leven als een doodverklaarde vrouw, die in de koelcel van het mortuarium ligt, plotseling tot leven komt. In vliegende haast wordt de vrouw naar het ziekenhuis overgebracht. Daar vermoordt ze een (mysterieuze onbekende) bewaker en neemt een aantal artsen en patiënten in gijzeling. Ook de zwangere rechercheur Jane Rizzoli behoort tot de gegijzelden. Terwijl het hele politieapparaat, de FBI en speciale terreureenheden in stelling worden gebracht, voegt zich een zwaar bewapende helper bij de onbekende vrouw. Het doel is de wereld op de hoogte te brengen van de misdadige activiteiten van een gigantisch beveiligingsbedrijf dat miljarden verdient met overheidsprojecten in Irak. Naast dit verhaal loopt het verhaal van een meedogenloze bende die jonge meisjes als seksslavinnen de Verenigde Staten binnensmokkelt en die hen vermoordt als ze hebben afgedaan. Het vermoeden rijst dat beveiliging en mensensmokkel minder ver uit elkaar staan dan men zou denken.
Verdwijn is in twee delen op te splitsen. In het eerste deel van het boek wordt uitvoerig de gijzeling beschreven en in het tweede deel heeft de schrijfster vrij baan gemaakt voor duistere complottheorieën waarin bendes uit het Oostblok, regeringsambtenaren en allerlei ander gewetenloos gespuis door elkaar krioelen. Gerritsen weet de spanning extra op te voeren door de identiteit van een aantal personages in het ongewisse te laten. Want wie is de tot leven gewekte vrouw? Wie is de mysterieuze bewaker die zij doodgeschoten heeft? Wie is de anonieme vriend die zich bij haar in het ziekenhuis voegt? Pas later krijgt de lezer de informatie mondjesmaat toegeschoven.
De toonzetting van Verdwijn is hard. De manier waarop zij beschrijft hoe onschuldige minderjarige meisjes gedwongen worden zich te prostitueren en hoe zij mishandeld en vermoord worden is bijzonder hardvochtig. De argumentatie van Gerritsen is dat de realiteit net zo hard is en dat zij geen enkele behoefte voelt om die rooskleuriger voor te stellen. Zoals ze ook pedofielen, de corrupte overheid, machtswellust en de incompetente FBI meedogenloos aan de kaak stelt.
Het taalgebruik van Tess Gerritsen is direct en compromisloos, haar acties zijn zenuwslopend.
Er zijn menselijke monsters op deze wereld en die moeten met alle middelen bestreden worden. Tess Gerritsen leidt de jacht. Met tal van romantechnieken houdt zij de spanning constant op niveau. Haar verhaal keert, wentelt en stormt voorwaarts. Er is geen houden aan.
Verrassing na verrassing met nog een extra verrassing tot slot. Het boek is in alle lagen heftig. Geen zoete koek of suikerbrood, maar steenharde ontluistering en ontmanteling. Het kan Tess niet hard genoeg zijn. Als schrijfmeesteres moet ze haar gelijke nog tegenkomen.