Realistische setting en levensechte personages

Simon de Waal is op vele manieren bezig met spanning en misdaad. Als auteur van thrillers zoals Cop vs. Killer, als regisseur, scenarioschrijver én als rechercheur. Twee keer per jaar verschijnt er van zijn hand een nieuw deel in de serie 'De Waal & Baantjer', met in de hoofdrollen de twee Amsterdamse rechercheurs Van Opperdoes en Jacob. De eerste delen schreef De Waal samen met Appie Baantjer onder de naam Baantjer & De Waal. Na het overlijden van Baantjer werd de volgorde omgedraaid.

Recent verscheen Een tip van de sluier, het negende deel in de serie. Het begint prachtig met een humoristische scene die wel eens waar gebeurd zou kunnen zijn. Van Opperdoes en Jacob zijn gedurende twee dagen en nachten op zoek geweest naar een vermiste Amerikaanse jongen. Uiteindelijk vonden ze hem op de zolder van een illegaal hotel, terwijl hij hevig tripte op paddenstoelen. De Amerikaan zag overal spinnen en was daardoor verstijfd van angst. Van Opperdoes zag maar één oplossing: Jacob moest de spinnen verjagen.

Even later zoekt Pals, een zakenman, contact met Van Opperdoes omdat hij een telefoontje had ontvangen waarin hij gewaarschuwd werd dat hij zou worden vermoord. Ondanks dat Pals overduidelijk niet alles vertelt, nemen Van Opperdoes en Jacob zijn verhaal serieus en gaan ze op onderzoek uit. Na het uitlezen van Pals' telefoon vinden ze de anonieme tipgever die ook al niet het achterste van zijn tong wil laten zien. Al is hij best bereid een tipje van de sluier op te lichten. Van IJsselstein, de techneut op zolder, maakt in dit deel overuren door het uitlezen van alle telefoons. Met zijn nieuwste gadget is hij erg blij, hiermee kan hij de locatie van telefoons peilen. Van Opperdoes en Jacob ontdekken op deze manier dat een van hun verdachten zich ergens op het hoofdbureau bevindt.

En hiermee komt meteen het enige minpuntje van Een tip van de sluier naar voren. De CSI-achtige weetjes zijn weliswaar zeer interessant maar passen in deze hoeveelheid niet in de serie De Waal & Baantjer. Het zijn Amsterdamse politieromans over twee rechercheurs die tijdens het opsporen van verdachten mijmeren en praten over het leven en plezier hebben in hun vak. Andere ingrediënten zijn het herkenbare Amsterdam, de gebbetjes die gemaakt worden door het speurdersduo en hun collega's en de beste adressen voor lekkere broodjes. De gedetailleerde, technische en ongetwijfeld correcte uitleg over opsporingstechnieken verwacht je eerder in andere thrillers.

De humor is wel goed gedoseerd en op de juiste plekken aanwezig. Ukkie als bijnaam voor een agent van twee bij twee is geniaal en de manier waarop hij assisteert bij een aanhouding is ronduit hilarisch.

Een tip van de sluier is net als de andere delen dicht op de actualiteit geschreven. Neem bijvoorbeeld de gps-tracking van de telefoons en de op paddo's trippende toeristen

De aantrekkingskracht van de serie over Van Opperdoes en Jacob zit 'm in de realistische setting met levensechte personages. Carlo, de vriendelijke barman van café Papeneiland die Clinton appeltaart serveerde, heeft terecht een vaste rol gekregen. Je zou 'm bijna willen opzoeken en bij hem gaan lunchen.

Simon de Waal vertelde eens dat hij deze boeken tussen de bedrijven door schrijft. Voor de lezer geldt hetzelfde, de boeken laten zich prima lezen ter ontspanning tussen twee thrillers met een complexe plot in.