Nicci French speelt knap spel met lezer

Spoilerwaarschuwing: niet lezen als je de voorgaande delen uit de serie nog niet hebt gelezen.

In eerste instantie zou Zondagochtend breekt aan het laatste deel worden in de serie over psychotherapeute Frieda Klein. Ergens halverwege werd duidelijk dat Nicci French nog een achtste, afsluitende deel zou schrijven. Het is niet te verwachten dat dan alle raadsels rond Frieda Klein opgelost zijn. Het is en blijft een mysterieuze vrouw vol geheimen die zijn met niemand deelt terwijl haar patiënten juist naar haar toe komen met hun geheimen. Dit ongrijpbare van Frieda Klein is een van de charmes van de serie.

In dit zevende deel krijgt de lezer een glimp te zien van wat er omgaat in Frieda. Zo deelt ze haar visie op de zondag en haar nieuwe inzicht over de betekenis van de kring vrienden en familie om haar heen.

Dean Reeve

Hierna moeten Frieda´s vrienden het ontgelden. Als eerst wordt Chloe ontvoerd. Ze kan zich er niets meer van herinneren omdat ze was bedwelmd. Daarna worden meer vrienden het slachtoffer van aanvallen. Al redenerend komt Frieda tot een andere conclusie dan de politie en betwijfelt of dit het werk van Dean Reeve is. Ook deze keer weet Frieda zowel de politie als de pers tegen zich in het harnas te jagen.

Geheel volgens traditie eindigt ook Zondagochtend breekt aan midden in het verhaal. Een paar verhaallijnen worden netjes afgerond en afgehecht maar er wachten nog vele vragen op een antwoord.

Nevel

Nicci French speelt, in Zondagochtend breekt aan, maar ook in de eerdere delen, een knap spel met de lezer. Net als er een mistflard is opgetrokken en de lezer denkt inzicht te krijgen in wat er in Frieda omgaat, werpt Nicci French een nieuwe nevel op waardoor Frieda aan het zicht wordt onttrokken. Hierdoor blijft zij, een raadsel, ondanks dat ze de hoofdpersoon is en die vanuit die rol het meest bekend zou moeten zijn bij de lezer. Ze is onconventioneel, past zich niet aan en gaat helemaal haar eigen gang. Dit maakt haar ongrijpbaar en onbenaderbaar. Een tegenpool is Josef, de Poolse klusjesman. Hij wordt op zo´n levensechte manier beschreven, dat je bijna geneigd bent om hem in te huren voor klussen in huis.

Het lijkt op het eerste gezicht een rare stap van Nicci French om zo vroeg in het verhaal al te vertellen wie er achter de aanvallen op de vrienden van Frieda zit. Bij nader inzien is dit niet het geval. Het wekt de neiging op om tijdens het lezen het verhaal in te willen gaan en tegen Frieda te zeggen wie het is. Het “Kijk uit, het is achter je” effect dat je ook bij oude, spannende films hebt.

Rivier

In een interview vertelde Nicci French dat in ieder deel een andere onbekende Londense rivier is verwerkt. Deze keer is het de Necking, die stroomt onder de stad en gaat vanaf ongeveer de Tower Bridge met een boog in de richting van Waterloo Station. Dit zijn leuke details, want zo leer je nog wat over de stad Londen, op een niet belerende toon.
Het zijn dit soort details, die voor meerwaarde zorgen en het niveau omhoogtillen boven dat van de standaardthrillers.

Het is een cliché om te zeggen, maar ik kijk al reikhalzend uit naar het laatste deel. Tevens licht melancholisch omdat er daarna afscheid genomen moet worden van Frieda Klein en haar Londen.