Opbouw naar iets nieuws

(Recensie voor Fantasywereld.nl)

Een nieuw tweeluik in een bekende wereld
De ongeschikte erfgenaam is het derde deel in de Koninkrijk-serie, maar volgt twee hoofdpersonen die al in het voorgaande deel geïntroduceerd zijn. In dat opzicht is het de start van een nieuw tweeluik en zou je dit boek ook kunnen lezen zonder de twee voorgaande delen te hebben gelezen. Wel komt de wereldbouw dan veel minder tot zijn recht, die werd in de voorgaande boeken met veel meer detail beschreven. Er heersen politieke spanningen tussen zes landen en aan de grote gebeurtenissen uit boek één wordt vrij snel voorbijgegaan, waardoor ik me kan voorstellen dat het lastig is om al die verschillende belangen te begrijpen als je met dit boek in het verhaal stapt. De landkaart was helaas niet goed leesbaar, waardoor dit ook geen ondersteuning biedt.

Een herhaling van gebeurtenissen
Hoewel ik ervan uitging dat De ongeschikte erfgenaam zich zou afspelen ná Koningin van verraad, was dit niet zo. Dit boek beschrijft dezelfde gebeurtenissen, maar dan bezien vanuit andere ogen. In het begin heb je dat niet zo door, aangezien dat deel zich vooral focust op de ontmoeting tussen Zarrah en Keris. Zij ontmoeten elkaars ’s nachts, als Zarrah het paleis ingaat met de bedoeling om de kroonprins – Keris – te doden. Als Keris haar documenten van zijn broer ziet stelen achtervolgt hij haar om deze terug te krijgen, wat er uiteindelijk toe leidt dat ze een gesprek hebben – en zich tot elkaar aangetrokken voelen – zonder dat ze weten wie de ander is en wat ze in de daaropvolgende ontmoetingen ook geheim houden. Als lezer ben je natuurlijk razendbenieuwd hoe ze de identiteit van de ander gaan ontdekken en die scène heeft mij niet teleurgesteld.

Vlak na de onthulling verplaatsen de personages zich naar het paleis van de alom gehate koning Silas. Vanaf daar volgen we het plot van het voorgaande boek, Koningin van Verraad – en dit was toch wel een tegenvaller, omdat je al in grote lijnen weet hoe het verhaal zich zal ontwikkelen. Zelf heb ik geen fantastisch geheugen wat het lezen van boeken betreft, dus ik kon niet helemaal uittekenen hoe het in boek twee allemaal was gegaan, maar als je de boeken achter elkaar leest, zul je waarschijnlijk het gevoel hebben dat je tweemaal hetzelfde boek leest. Hoewel Zarrah en Keris hun eigen problemen hadden, waren de grote lijnen toch hetzelfde – en dit blijft eigenlijk zo tot de laatste dertig bladzijden. Daar heeft Jensen dan wel weer een paar grote verrassingen voor de lezer in petto, waardoor ik enorm benieuwd ben naar het vervolg, waar we wel een echt nieuw verhaal gaan beleven.

Wat verder opviel, is dat de vrouwelijke hoofdpersonen uit de tweeluiken wel erg op elkaar lijken. Zarrah en Lara zijn beiden keiharde dames die door een manipulatief figuur zijn opgevoed en komen hier gaandeweg achter, waardoor ze vraagtekens zetten bij alles wat ze geleerd hebben en moeten uitzoeken waar hun loyaliteit ligt. Hoewel Zarrah best een leuk personage was om over te lezen, voelde dit ook wel een beetje als een herhaling van zetten. De manier waarop de personages elkaar verraden voelde ook een beetje hetzelfde, zelfs al wekt het evengoed wel je nieuwsgierigheid naar hoe ze hun relatie weer gaan herstellen.

Politieke intriges en inventieve seksscènes
Veel overeenkomsten met de voorgaande boeken dus, al neemt dat niet weg dat Danielle L. Jensen een hele fijne schrijfstijl heeft en een enorm politiek spektakel weet neer te zetten vol intriges. Voor wie van politieke intriges houdt is dit verhaal absoluut smullen en voor wie van een romantisch subplot houdt óók – er zijn flink wat smeuïge scènes die behoorlijk wat inventiviteit laten zien (in soms toch wel wat onmogelijk-lijkende posities). De eerste twee delen van deze serie vond ik beter dan De ongeschikte erfgenaam, wat vooral een opzetje leek te zijn naar het vierde deel. Maar dat vierde deel… dat belooft dan wel weer heel spannend te worden. :)

Conclusie
De ongeschikte erfgenaam volgt grotendeels dezelfde gebeurtenissen als in zijn voorganger, De koningin van verraad, zij het bekeken vanuit een ander perspectief. Hierdoor is het verloop goed te voorspellen en is er vooral een focus op de relatie tussen Zarrah en Keris, die voor hete vuren komen te staan en waarbij vertrouwen, verraad en wellust de boventoon voeren. Wel eindigt het boek op zo’n manier dat je weet dat het vervolg wél veel nieuws gaat brengen en het verhaal vanaf daar weer echt verder zal gaan.