Lezersrecensie
Aangrijpend jeugdboek
(Recensie voor Fantasywereld.nl)
Levendige personages geven het verhaal extra glans
Een oud gevangeniseiland, een mysterieus pretpark en een stel straatkinderen dat alleen elkaar heeft, zijn sterke, tot de verbeelding sprekende elementen voor een spannend jeugdboek. In Futuria zijn deze fantastisch uitgewerkt tot een onvergetelijk verhaal. Er gebeuren heftige dingen, waardoor het wel pas voor kinderen vanaf een jaar of 12 geschikt is.
Het verhaal wordt verteld vanuit drie perspectieven: de twee bendeleiders Kraai en Achilles, en Libby, een rijk meisje dat op het eiland woont en wier vader het pretpark bezit. Alle drie hebben ze een heel eigen stem, waardoor ze echt gaan leven. De vele twijfels van Kraai, de chaos in Achilles’ hoofd en de beschermde Libby die ontdekt dat de wereld veel minder mooi is dan ze dacht: hun gedachten en gevoelens zijn ontzettend goed uitgewerkt op een hele persoonlijke manier. Met name de schrijfstijl bij Achilles is heel plat, lijkt recht uit zijn hoofd te komen, en daardoor leef je ontzettend met hem mee. Dit gaf het verhaal echt een extra glans. De stroeve samenwerking tussen Kraai en Achilles was ook heel interessant om te lezen en het wantrouwen was heel goed voelbaar.
Goede spanningsopbouw en originele elementen
Naast het feit dat de auteur haar personages goed tot leven weet te brengen heeft ze een ontzettend fijne schrijfstijl. Ze weet hoe ze spanning moet opbouwen door woordgebruik en door te spelen met het empo en daarnaast kan ze ook moeiteloos een ouderwetse en grimmige sfeer scheppen. Door het jutten in de duinen kreeg ik de indruk dat dit verhaal zich in Nederland had kunnen afspelen, wat het verhaal nog dichterbij brengt. Wat ik ook leuk vond, is dat een van de hoofdpersonen stottert. Dit kom je zelden tegen in boeken en het was mooi om te zien hoe hij hiermee worstelt, maar hoe hij zich er toch niet door tegen laat houden. Allemaal originele elementen die dit tot een bijzonder verhaal maken.
Een aangrijpend verhaal over de dood
Een belangrijk thema in dit verhaal is de dood en de manieren waarop hiermee kan worden omgegaan. Door krampachtig aan het leven vast te houden, door iemand los te laten, door je de vraag te stellen hoe ver je bereid bent te gaan om een ander te redden. De drie personages krijgen ieder op een andere manier met de dood te maken. Het verhaal is aangrijpend, heftig, en toch mooi. Het laat de vele facetten van de mensheid zien. Hoewel het mysterie in het verhaal opgelost wordt, heeft een verhaal een open einde. Er zou ruimte zijn voor een vervolg, maar het hierbij laten heeft ook wel iets. Het hele verhaal draait om het grillige verloop van het leven en dat we nooit zeker kunnen weten wat de volgende dag brengt. Een ietwat open einde is dan ook een mooi, symbolisch slot.
Conclusie
Futuria is een mysterieus, aangrijpend jeugdboek voor lezers van 12 jaar en ouder. Het verhaal heeft een duistere ondertoon en bespreekt thema’s als de dood, verlies en loslaten. Maar ook vriendschap, zelfredzaamheid en verschillende morele dillema’s komen aan bod. Een veelzijdig boek dus. De personages zijn ijzersterk en de auteur heeft gedurfde keuzes gemaakt, waardoor het een boek is dat je niet snel zult vergeten.
Levendige personages geven het verhaal extra glans
Een oud gevangeniseiland, een mysterieus pretpark en een stel straatkinderen dat alleen elkaar heeft, zijn sterke, tot de verbeelding sprekende elementen voor een spannend jeugdboek. In Futuria zijn deze fantastisch uitgewerkt tot een onvergetelijk verhaal. Er gebeuren heftige dingen, waardoor het wel pas voor kinderen vanaf een jaar of 12 geschikt is.
Het verhaal wordt verteld vanuit drie perspectieven: de twee bendeleiders Kraai en Achilles, en Libby, een rijk meisje dat op het eiland woont en wier vader het pretpark bezit. Alle drie hebben ze een heel eigen stem, waardoor ze echt gaan leven. De vele twijfels van Kraai, de chaos in Achilles’ hoofd en de beschermde Libby die ontdekt dat de wereld veel minder mooi is dan ze dacht: hun gedachten en gevoelens zijn ontzettend goed uitgewerkt op een hele persoonlijke manier. Met name de schrijfstijl bij Achilles is heel plat, lijkt recht uit zijn hoofd te komen, en daardoor leef je ontzettend met hem mee. Dit gaf het verhaal echt een extra glans. De stroeve samenwerking tussen Kraai en Achilles was ook heel interessant om te lezen en het wantrouwen was heel goed voelbaar.
Goede spanningsopbouw en originele elementen
Naast het feit dat de auteur haar personages goed tot leven weet te brengen heeft ze een ontzettend fijne schrijfstijl. Ze weet hoe ze spanning moet opbouwen door woordgebruik en door te spelen met het empo en daarnaast kan ze ook moeiteloos een ouderwetse en grimmige sfeer scheppen. Door het jutten in de duinen kreeg ik de indruk dat dit verhaal zich in Nederland had kunnen afspelen, wat het verhaal nog dichterbij brengt. Wat ik ook leuk vond, is dat een van de hoofdpersonen stottert. Dit kom je zelden tegen in boeken en het was mooi om te zien hoe hij hiermee worstelt, maar hoe hij zich er toch niet door tegen laat houden. Allemaal originele elementen die dit tot een bijzonder verhaal maken.
Een aangrijpend verhaal over de dood
Een belangrijk thema in dit verhaal is de dood en de manieren waarop hiermee kan worden omgegaan. Door krampachtig aan het leven vast te houden, door iemand los te laten, door je de vraag te stellen hoe ver je bereid bent te gaan om een ander te redden. De drie personages krijgen ieder op een andere manier met de dood te maken. Het verhaal is aangrijpend, heftig, en toch mooi. Het laat de vele facetten van de mensheid zien. Hoewel het mysterie in het verhaal opgelost wordt, heeft een verhaal een open einde. Er zou ruimte zijn voor een vervolg, maar het hierbij laten heeft ook wel iets. Het hele verhaal draait om het grillige verloop van het leven en dat we nooit zeker kunnen weten wat de volgende dag brengt. Een ietwat open einde is dan ook een mooi, symbolisch slot.
Conclusie
Futuria is een mysterieus, aangrijpend jeugdboek voor lezers van 12 jaar en ouder. Het verhaal heeft een duistere ondertoon en bespreekt thema’s als de dood, verlies en loslaten. Maar ook vriendschap, zelfredzaamheid en verschillende morele dillema’s komen aan bod. Een veelzijdig boek dus. De personages zijn ijzersterk en de auteur heeft gedurfde keuzes gemaakt, waardoor het een boek is dat je niet snel zult vergeten.
2
Reageer op deze recensie
