Lezersrecensie
Een origineel verhaal met een rustige opbouw (3.5*)
(Recensie voor Fantasywereld.nl)
Mensen en giganten
Stad van mens en gigant is het eerste deel van de Blogger en bewaarder-serie. Zoals de titel al doet vermoeden, staan in dit verhaal mensen en giganten, ofwel reuzen, centraal. De auteur heeft ongelofelijk veel aandacht besteed aan Mediaan, de stad waar zowel giganten als mensen wonen. Aangezien de giganten ook écht gigantisch zijn – ze zijn zo hoog als een flatgebouw en mensen kunnen in hun handpalm zitten – vraagt dit om een helder beeld van de stad, wat ook zeker gegeven wordt. Er is goed nagedacht over de indeling van de stad, over communicatie en allerlei andere praktische zaken. Op alle details is gelet, waardoor de samenleving heel geloofwaardig overkwam.
Wat misschien een gemiste kans was, is dat de mensen en giganten zo op elkaar leken. Giganten zijn grote versies van mensen en verder ziet het er niet naar uit dat ze onderscheidende gebruiken of tradities hebben, of verschillend over bepaalde zaken denken. Beide rassen hadden daardoor misschien nog wat meer diepgang kunnen krijgen. Het is natuurlijk ook goed mogelijk dat de auteur heel bewust voor deze gelijkenissen gezorgd heeft, aangezien de vervolgdelen zich buiten de stad lijken af te spelen, waar de verhouding tussen gigant en mens volledig anders is. Toch had ik het interessant gevonden als de giganten in meer dan enkel hun omvang van mensen hadden verschild.
Een rustige opbouw
Het boek kent een rustige opbouw. De eerste tweehonderd bladzijden bestaan vooral uit verschillende situaties waarin de twee hoofdpersonen elkaar tegenkomen en elkaar steeds een beetje meer leren vertrouwen. De manier waarop hun vriendschap zich ontwikkelde, voelde heel natuurlijk. De twee zijn echte tegenpolen – de ene spontaan en de ander teruggetrokken – en dat zorgde voor een leuke dynamiek. Vanuit beide personages werd geschreven en het perspectief wisselde vaak per hoofdstuk. In veel verhalen zorgt dat voor een wat fragmentarische beleving, maar de stukken sloten hier goed op elkaar aan. In de laatste honderd pagina’s krijgt het verhaal wat meer vaart en tegen het einde worden de personages min of meer in het diepe gegooid, waardoor het een interessant vervolg belooft.
Hoewel ik inhoudelijk niet veel op het verhaal aan te merken heb, merkte ik toch dat ik het moeilijk vond om me er echt in te verliezen. De personages sprongen er niet echt uit, al vond ik ze ook niet vervelend. De schrijfstijl was eveneens een beetje gewoontjes en ik merkte dat ik makkelijk afgeleid raakte. Beide personages hadden best een interessante achtergrond, maar het voelde tegelijk ook als iets wat ik al veel vaker in fantasyverhalen ben tegengekomen. Stad van Mens en Gigant stijgt wat mij betreft dus niet boven het gemiddelde fantasyboek uit, maar is ook geen verhaal waarop ik veel aan te merken heb. Het zit goed in elkaar, er zit spanning en een mooie vriendschap in, en het is zeker de moeite waard voor wie eens een verhaal wil lezen met reuzen/giganten in de rol – want eerlijk is eerlijk: die boeken zijn heel zeldzaam.
Conclusie
Stad van mens en gigant is het eerste deel van de Blogger en Bewaarder-serie. De auteur geeft je een uitgebreide rondleiding door de stad die ze goed uitgedacht heeft en geeft de personages voldoende ruimte om op een geloofwaardige manier een vriendschap te ontwikkelen. Hierdoor komt het verhaal wat langzaam op gang, maar dat zal juist lezers aanspreken die niet zo nodig door actie meegesleurd hoeven worden. Daar komt bij dat er behoorlijk wat geheimen zijn die de personages moeten ontrafelen, wat het verhaal ook in een prettig tempo vooruitduwt.
Mensen en giganten
Stad van mens en gigant is het eerste deel van de Blogger en bewaarder-serie. Zoals de titel al doet vermoeden, staan in dit verhaal mensen en giganten, ofwel reuzen, centraal. De auteur heeft ongelofelijk veel aandacht besteed aan Mediaan, de stad waar zowel giganten als mensen wonen. Aangezien de giganten ook écht gigantisch zijn – ze zijn zo hoog als een flatgebouw en mensen kunnen in hun handpalm zitten – vraagt dit om een helder beeld van de stad, wat ook zeker gegeven wordt. Er is goed nagedacht over de indeling van de stad, over communicatie en allerlei andere praktische zaken. Op alle details is gelet, waardoor de samenleving heel geloofwaardig overkwam.
Wat misschien een gemiste kans was, is dat de mensen en giganten zo op elkaar leken. Giganten zijn grote versies van mensen en verder ziet het er niet naar uit dat ze onderscheidende gebruiken of tradities hebben, of verschillend over bepaalde zaken denken. Beide rassen hadden daardoor misschien nog wat meer diepgang kunnen krijgen. Het is natuurlijk ook goed mogelijk dat de auteur heel bewust voor deze gelijkenissen gezorgd heeft, aangezien de vervolgdelen zich buiten de stad lijken af te spelen, waar de verhouding tussen gigant en mens volledig anders is. Toch had ik het interessant gevonden als de giganten in meer dan enkel hun omvang van mensen hadden verschild.
Een rustige opbouw
Het boek kent een rustige opbouw. De eerste tweehonderd bladzijden bestaan vooral uit verschillende situaties waarin de twee hoofdpersonen elkaar tegenkomen en elkaar steeds een beetje meer leren vertrouwen. De manier waarop hun vriendschap zich ontwikkelde, voelde heel natuurlijk. De twee zijn echte tegenpolen – de ene spontaan en de ander teruggetrokken – en dat zorgde voor een leuke dynamiek. Vanuit beide personages werd geschreven en het perspectief wisselde vaak per hoofdstuk. In veel verhalen zorgt dat voor een wat fragmentarische beleving, maar de stukken sloten hier goed op elkaar aan. In de laatste honderd pagina’s krijgt het verhaal wat meer vaart en tegen het einde worden de personages min of meer in het diepe gegooid, waardoor het een interessant vervolg belooft.
Hoewel ik inhoudelijk niet veel op het verhaal aan te merken heb, merkte ik toch dat ik het moeilijk vond om me er echt in te verliezen. De personages sprongen er niet echt uit, al vond ik ze ook niet vervelend. De schrijfstijl was eveneens een beetje gewoontjes en ik merkte dat ik makkelijk afgeleid raakte. Beide personages hadden best een interessante achtergrond, maar het voelde tegelijk ook als iets wat ik al veel vaker in fantasyverhalen ben tegengekomen. Stad van Mens en Gigant stijgt wat mij betreft dus niet boven het gemiddelde fantasyboek uit, maar is ook geen verhaal waarop ik veel aan te merken heb. Het zit goed in elkaar, er zit spanning en een mooie vriendschap in, en het is zeker de moeite waard voor wie eens een verhaal wil lezen met reuzen/giganten in de rol – want eerlijk is eerlijk: die boeken zijn heel zeldzaam.
Conclusie
Stad van mens en gigant is het eerste deel van de Blogger en Bewaarder-serie. De auteur geeft je een uitgebreide rondleiding door de stad die ze goed uitgedacht heeft en geeft de personages voldoende ruimte om op een geloofwaardige manier een vriendschap te ontwikkelen. Hierdoor komt het verhaal wat langzaam op gang, maar dat zal juist lezers aanspreken die niet zo nodig door actie meegesleurd hoeven worden. Daar komt bij dat er behoorlijk wat geheimen zijn die de personages moeten ontrafelen, wat het verhaal ook in een prettig tempo vooruitduwt.
1
Reageer op deze recensie