Lezersrecensie
Geslaagde romantasy met mooie wereldbouw
(Recensie voor www.fantasywereld.nl)
4.5. ster
Bloeddorstige vampiers in een meedogenloos toernooi
The Serpent and the Wings of Night is het eerste deel van de romantasy-serie De kronen van Nyaxia. Een TikTok-hit, waardoor ik zelf al een beetje sceptisch was. De laatste gehypete boeken die ik las – Gild en Powerless vielen me erg tegen. Toch houd ik wel van verhalen met toernooien, personages met dubieuze moralen en meer dan een beetje bloedvergieten.
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik vond dit een ontzettend goed boek! Het had Hongerspelen-achtige vibes – wat niet erg origineel is – maar de auteur heeft daar wel echt haar eigen draai aan gegeven. Allereerst meldden deelnemers zichzelf voor het toernooi aan en zitten we niet met een schare bange tieners opgescheept. Daarnaast was het toernooi enorm goed verweven met de wereldbouw: alles was ter ere van Nyaxia, de godin die de vampiers geschapen heeft. Zij was eens een niet noemenswaardige godin die helemaal opgeklommen is naar de top en waarvoor ze veel heeft moeten opofferen, wat in dit toernooi wordt nagespeeld. Iedere proef hing samen met een donkere periode uit de mythen waarin zij de hoofdrol speelde. Hierdoor ontvouwde zich meteen een deel van de rijke wereldbouw. De prijs – een wens die Nyaxia zal laten uitkomen – was ook een goede motivator om zoveel voor op het spel te zetten. De proeven zelf waren origineel en spannend. De lengte ervan was precies goed en dat geldt eigenlijk voor alle scènes. Het boek was ontzettend goed in balans: er was actie, romantiek, inzicht in de wereld, mysterie en voldoende uitdieping van de personages.
Complexe, geloofwaardige personages
Het hele verhaal wordt verteld vanuit Oraya. Als enige mens die tussen de vampiers woont, heeft zij een uitzonderingspositie – zij het een positie die haar altijd nadelen geeft. De auteur wist dit op een overtuigende manier in te zetten. Oraya was goed uitgebalanceerd: ze was stoer en koppig, maar ook sympathiek en voorzichtig (en niet overmatig dom). Ze kon haar mannetje staan, zonder dat ze ‘te sterk’ werd. De moeizame relatie met haar vader was interessant en ook de dynamiek met Raihn was leuk en ontwikkelde zich op een geloofwaardige manier. Hoewel er in de flaptekst staat dat ze zich meteen tot Rainh aangetrokken voelt, viel dit eigenlijk wel mee. De lustgevoelens kwamen vrij laat en dit vond ik een verademing. Het opbloeien van hun liefde voelde daardoor geloofwaardiger dan in menig romantasyboek dat ik gelezen heb en de nadruk lag niet dusdanig op de seksscènes dat het de aandacht van de plot afleidde. Zowel Raihn als Oraya worstelde met zichzelf, met wat ze geworden zijn door toedoen van anderen, en dat maakte mooie complexe personages van ze.
Een wat rommelige vertaling
Tot dusver allemaal positieve dingen dus! Het duurde wel even voor ik inzag dat er drie vampierkoninkrijken waren, vooral omdat het met verschillende termen werd aangeduid: met ‘Huis van nacht/bloed/schaduw’ en met nacht/bloed/schaduwwezens. Daarbij waren er binnen die koninkrijken ook nog eens twee verschillende clans (in elk geval bij de nachtwezens, bij de rest is dit me niet duidelijk). Toen het boek uit was, zag ik dat er achterin wel een begrippenlijst stond waarin dit beter was uitgelegd dan in het verhaal zelf. Daarnaast was de tekst best rommelig, met aardig wat verkeerde werkwoordvervoegingen, ontbrekende leestekens en onduidelijke dialogen door het vergeten of verkeerd plaatsen van enters, waardoor het soms niet duidelijk was wie wat zei. Ook was er een personage dat in de eerste helft van het boek ‘de Voorganger’ heette en in de tweede helft ‘de Ministaer’. Dit deed een beetje afbreuk aan het verder zo goed uitgewerkte verhaal, hopelijk is hier bij het vervolg scherper op gelet. Het tweede deel van deze serie, The Ashes and the Star-Cursed King, is al verschenen, dus lezers kunnen daar meteen hun tanden in zetten. Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat!
Conclusie
The Serpent and the Wings of Night is het eerste deel van een nieuwe romantasy-serie met vampiers in de hoofdrol. Het verhaal zit barstensvol actie en bevat intrigerende personages en een goed uitgewerkte slowburn romance, evenals een mooie wereldbouw waarvan nog slechts het tipje van de sluier is opgelicht. Wat mij betreft is dit boek de TikTok-hype meer dan waard; hopelijk zijn de vervolgdelen net zo goed!
4.5. ster
Bloeddorstige vampiers in een meedogenloos toernooi
The Serpent and the Wings of Night is het eerste deel van de romantasy-serie De kronen van Nyaxia. Een TikTok-hit, waardoor ik zelf al een beetje sceptisch was. De laatste gehypete boeken die ik las – Gild en Powerless vielen me erg tegen. Toch houd ik wel van verhalen met toernooien, personages met dubieuze moralen en meer dan een beetje bloedvergieten.
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: ik vond dit een ontzettend goed boek! Het had Hongerspelen-achtige vibes – wat niet erg origineel is – maar de auteur heeft daar wel echt haar eigen draai aan gegeven. Allereerst meldden deelnemers zichzelf voor het toernooi aan en zitten we niet met een schare bange tieners opgescheept. Daarnaast was het toernooi enorm goed verweven met de wereldbouw: alles was ter ere van Nyaxia, de godin die de vampiers geschapen heeft. Zij was eens een niet noemenswaardige godin die helemaal opgeklommen is naar de top en waarvoor ze veel heeft moeten opofferen, wat in dit toernooi wordt nagespeeld. Iedere proef hing samen met een donkere periode uit de mythen waarin zij de hoofdrol speelde. Hierdoor ontvouwde zich meteen een deel van de rijke wereldbouw. De prijs – een wens die Nyaxia zal laten uitkomen – was ook een goede motivator om zoveel voor op het spel te zetten. De proeven zelf waren origineel en spannend. De lengte ervan was precies goed en dat geldt eigenlijk voor alle scènes. Het boek was ontzettend goed in balans: er was actie, romantiek, inzicht in de wereld, mysterie en voldoende uitdieping van de personages.
Complexe, geloofwaardige personages
Het hele verhaal wordt verteld vanuit Oraya. Als enige mens die tussen de vampiers woont, heeft zij een uitzonderingspositie – zij het een positie die haar altijd nadelen geeft. De auteur wist dit op een overtuigende manier in te zetten. Oraya was goed uitgebalanceerd: ze was stoer en koppig, maar ook sympathiek en voorzichtig (en niet overmatig dom). Ze kon haar mannetje staan, zonder dat ze ‘te sterk’ werd. De moeizame relatie met haar vader was interessant en ook de dynamiek met Raihn was leuk en ontwikkelde zich op een geloofwaardige manier. Hoewel er in de flaptekst staat dat ze zich meteen tot Rainh aangetrokken voelt, viel dit eigenlijk wel mee. De lustgevoelens kwamen vrij laat en dit vond ik een verademing. Het opbloeien van hun liefde voelde daardoor geloofwaardiger dan in menig romantasyboek dat ik gelezen heb en de nadruk lag niet dusdanig op de seksscènes dat het de aandacht van de plot afleidde. Zowel Raihn als Oraya worstelde met zichzelf, met wat ze geworden zijn door toedoen van anderen, en dat maakte mooie complexe personages van ze.
Een wat rommelige vertaling
Tot dusver allemaal positieve dingen dus! Het duurde wel even voor ik inzag dat er drie vampierkoninkrijken waren, vooral omdat het met verschillende termen werd aangeduid: met ‘Huis van nacht/bloed/schaduw’ en met nacht/bloed/schaduwwezens. Daarbij waren er binnen die koninkrijken ook nog eens twee verschillende clans (in elk geval bij de nachtwezens, bij de rest is dit me niet duidelijk). Toen het boek uit was, zag ik dat er achterin wel een begrippenlijst stond waarin dit beter was uitgelegd dan in het verhaal zelf. Daarnaast was de tekst best rommelig, met aardig wat verkeerde werkwoordvervoegingen, ontbrekende leestekens en onduidelijke dialogen door het vergeten of verkeerd plaatsen van enters, waardoor het soms niet duidelijk was wie wat zei. Ook was er een personage dat in de eerste helft van het boek ‘de Voorganger’ heette en in de tweede helft ‘de Ministaer’. Dit deed een beetje afbreuk aan het verder zo goed uitgewerkte verhaal, hopelijk is hier bij het vervolg scherper op gelet. Het tweede deel van deze serie, The Ashes and the Star-Cursed King, is al verschenen, dus lezers kunnen daar meteen hun tanden in zetten. Ik ben benieuwd hoe het verhaal verder gaat!
Conclusie
The Serpent and the Wings of Night is het eerste deel van een nieuwe romantasy-serie met vampiers in de hoofdrol. Het verhaal zit barstensvol actie en bevat intrigerende personages en een goed uitgewerkte slowburn romance, evenals een mooie wereldbouw waarvan nog slechts het tipje van de sluier is opgelicht. Wat mij betreft is dit boek de TikTok-hype meer dan waard; hopelijk zijn de vervolgdelen net zo goed!
1
Reageer op deze recensie