Lezersrecensie
Zo herkenbaar....
Tineke Veenstra- Puur Goud
Posted by tazzylovesbooks on 15 December 2024
In dit boek ga je mee naar het leven van Tineke. Ze was een jonge sterke en gezonde meid. Maar van de een op de andere dag, veranderd haar leven. Ze kan niet veel meer, is zo gigantisch moe. Wat is er met haar aan de hand? Ze rolt een traject in, van veel onderzoeken en artsen. Als ze dan een diagnose krijgt, gaan artsen haar proberen te helpen met medicijnen. Maar net als ze alles een beetje op de rails heeft, begint alles weer van voor af aan. Keer op keer. Moedeloos wordt ze ervan. Ze schrijft over haar ziekenhuisbezoeken, haar familie en vrienden. Maar komt met een goede boodschap: maak mooie herinneringen, leef en geniet wanneer het kan. Want het kan zomaar ineens verdwijnen. Gezondheid is niet vanzelf sprekend. Mooie herinneringen zijn puur goud. Want die dingen heb je wel mooi gedaan! Wees trots op jezelf.
Dit boek heeft mij ontzettend gegrepen. Ik zit in hetzelfde schuitje. Mijn artsen zijn nog steeds bezig met onderzoek. Onze klachten lijken veel op elkaar. Het was alsof ze mijn leven beschreef. Eindelijk iemand die weet dat moe zijn, zoveel lagen kan hebben. Gezonde mensen zullen onze vermoeidheid nooit berijpen…. zij gaan slapen en worden met energie wakker, wij niet. Ik heb nu het gevoel dat ik niet alleen meer ben. Want het is gewoon niet uit te leggen, aan gezonde mensen. De personen die dicht bij je staan, zien hoe zo’n ziekte je sloopt. De gewone mens, denkt dat je niets mankeert.
Haar stukje over haar werk… dat haar baas zegt dat ze te langzaam is, heb ik zelf ook meegemaakt. Hij stond mij maar op te jagen. Ik kon gewoon niet harder. Ik voelde me echt gekleineerd. Ik weet dat het door mijn ziekte komt, maar het deed echt pijn. Ik begrijp Tineke dus ook. Ik heb als het goed is, niet wat zij heeft. Maar het lijkt er wel behoorlijk op. Lotgenoten vinden, via een boek. Dat vind ik heel speciaal.
Want zij wil leven, lachen en lief hebben. Maar haar lijf gooit steeds roet in het eten. Tussen het rusten door een klein beetje genieten van de kleine dingen. Leefbaarheid creëren. Ik begrijp het allemaal. Het overkomt me niet vaak,,dat een boek me zo persoonlijk raakt. Chronisch ziek zijn, wordt nooit normaal. Je moet er elke dag weer mee dealen. Normaal heeft een hele andere betekenis voor je, want jou leven ziet er heel anders uit, dan de gemiddelde gezonde mensen. Veel mensen denken dat chronisch zieken,,geen leven hebben. Maar dat is absoluut niet waar. Zij koesteren de goede en mooie momenten.
Maar alle mooie dingen in je leven, zijn het waard. Hoe klein ze ook zijn…. Ze zijn van jou. En voor jou zijn ze goud waard.
Qua mindset, hebben we dat ook gemeen. Ik leef, tussen het rusten door en maak dan prachtige herinneringen. Die zijn zoveel waard, daar kan je weer op verder leven. Het leven duurt maar even. Geniet ervan, ondanks de slechte dingen.
5 sterren*****..
Posted by tazzylovesbooks on 15 December 2024
In dit boek ga je mee naar het leven van Tineke. Ze was een jonge sterke en gezonde meid. Maar van de een op de andere dag, veranderd haar leven. Ze kan niet veel meer, is zo gigantisch moe. Wat is er met haar aan de hand? Ze rolt een traject in, van veel onderzoeken en artsen. Als ze dan een diagnose krijgt, gaan artsen haar proberen te helpen met medicijnen. Maar net als ze alles een beetje op de rails heeft, begint alles weer van voor af aan. Keer op keer. Moedeloos wordt ze ervan. Ze schrijft over haar ziekenhuisbezoeken, haar familie en vrienden. Maar komt met een goede boodschap: maak mooie herinneringen, leef en geniet wanneer het kan. Want het kan zomaar ineens verdwijnen. Gezondheid is niet vanzelf sprekend. Mooie herinneringen zijn puur goud. Want die dingen heb je wel mooi gedaan! Wees trots op jezelf.
Dit boek heeft mij ontzettend gegrepen. Ik zit in hetzelfde schuitje. Mijn artsen zijn nog steeds bezig met onderzoek. Onze klachten lijken veel op elkaar. Het was alsof ze mijn leven beschreef. Eindelijk iemand die weet dat moe zijn, zoveel lagen kan hebben. Gezonde mensen zullen onze vermoeidheid nooit berijpen…. zij gaan slapen en worden met energie wakker, wij niet. Ik heb nu het gevoel dat ik niet alleen meer ben. Want het is gewoon niet uit te leggen, aan gezonde mensen. De personen die dicht bij je staan, zien hoe zo’n ziekte je sloopt. De gewone mens, denkt dat je niets mankeert.
Haar stukje over haar werk… dat haar baas zegt dat ze te langzaam is, heb ik zelf ook meegemaakt. Hij stond mij maar op te jagen. Ik kon gewoon niet harder. Ik voelde me echt gekleineerd. Ik weet dat het door mijn ziekte komt, maar het deed echt pijn. Ik begrijp Tineke dus ook. Ik heb als het goed is, niet wat zij heeft. Maar het lijkt er wel behoorlijk op. Lotgenoten vinden, via een boek. Dat vind ik heel speciaal.
Want zij wil leven, lachen en lief hebben. Maar haar lijf gooit steeds roet in het eten. Tussen het rusten door een klein beetje genieten van de kleine dingen. Leefbaarheid creëren. Ik begrijp het allemaal. Het overkomt me niet vaak,,dat een boek me zo persoonlijk raakt. Chronisch ziek zijn, wordt nooit normaal. Je moet er elke dag weer mee dealen. Normaal heeft een hele andere betekenis voor je, want jou leven ziet er heel anders uit, dan de gemiddelde gezonde mensen. Veel mensen denken dat chronisch zieken,,geen leven hebben. Maar dat is absoluut niet waar. Zij koesteren de goede en mooie momenten.
Maar alle mooie dingen in je leven, zijn het waard. Hoe klein ze ook zijn…. Ze zijn van jou. En voor jou zijn ze goud waard.
Qua mindset, hebben we dat ook gemeen. Ik leef, tussen het rusten door en maak dan prachtige herinneringen. Die zijn zoveel waard, daar kan je weer op verder leven. Het leven duurt maar even. Geniet ervan, ondanks de slechte dingen.
5 sterren*****..
1
Reageer op deze recensie