Ontroerend verhaal over leven met een zieke ouder.

In dit boek volgen we Jolien en haar ouders vanaf het moment, dat haar vader MS heeft. Jolien was toen acht jaar oud. Het boek heeft korte hoofdstukken over grappige, verdrietige, liefdevolle en normale gezinsmomenten. We zien hoe iedereen in het gezin groeit in hun nieuwe rol. Vader, die zijn zelfstandigheid moet inruilen voor afhankelijkheid. Moeder die naast echtgenote en moeder ook mantelzorger wordt. Jolien die denkt dat papa een na paar dagen slapen weer beter wordt. Maar dat is helaas niet zo. Ze beschrijft hoe het vaak botste in haar pubertijd en hoe ze nu als moeder terugkijkt op haar jeugd.

Dit ontroerende boek laat zien wat de impact voor het hele gezin is, als één van de gezinsleden chronisch ziek is. De meeste mensen vragen alleen aan de "zieke " hoe het gaat, maar iedereen moet zich aanpassen. Oók minderjarige kinderen en pubers die zich nog niet in anderen kunnen inleven. Het boek gaat over liefde, familie, humor, groeien, doorzetten maar ook rouwen. Ik heb het gelezen met een lach en een traan. Want humor hebben de Augustyniaks zeker.

Quotes:

Het is niet omdat je de ouder bent, dat je geen fouten kunt maken.

Mama had het al zo zwaar door de zorgen voor papa, en dan kwam ik er nog bij met mijn tiener problemen.

Een hilarisch zicht: De voorste wieltjes draaiden nog op volle toeren in de lucht en papa lag als een vis op het droge te spartelen.

Jolien bedankt dat ik met jullie mee mocht leven.

De opbrengst van de verkoop van dit boek wordt door Jolien gedoneerd aan MS Liga Vlaanderen.