Indringend geschreven roman met duistere ondertoon waar humor zeker niet ontbreekt
Na Anne-Marie MacDonald’s succesvolle romans: Laten wij aanbidden (1996) en De kraaien zullen het zeggen (2003) bleef het lange tijd stil rondom de schrijfster, maar met haar nieuwe roman maakt ze een sterke comeback.
Het leek zo mooi: Mary Rose MacKinnon heeft met haar Young Adult boeken genoeg verdiend om voorlopig thuis te blijven bij haar twee kinderen, Matthew en Maggie. Haar partner Hilary heeft een drukke baan als theaterregisseur, waardoor Mary Rose grotendeels alleen thuis is en opdraait voor het huishouden en de zorg voor de kleintjes. Maar wat voor de buitenwereld perfect lijkt te zijn, blijkt in werkelijkheid toch iets anders te liggen.
In haar nieuwe roman In haar lichaam besloten beschrijft MacDonald het leven van Mary Rose MacKinnon, dat veel overeenkomsten met haar eigen leven lijkt te hebben. De protagonist is net als zij schrijfster, lesbisch, heeft haar eigen carrière even gepauzeerd om voor de kinderen te zorgen, heeft een vader die in het leger zat en heeft evenals McDonald een Libanees-Canadese achtergrond.
Mary Rose leeft grotendeels geïsoleerd van de wereld om haar heen. Het leven dat ze leidde als succesvol auteur lijkt iets uit een ander leven en haar dagen worden nu grotendeels gevuld met koken, schoonmaken, tuinieren en de zorg voor de kinderen, die ze bijna obsessief probeert te beschermen voor alle mogelijke gevaren. Door haar isolement begint Mary Rose mentaal steeds onstabieler te worden en beginnen haar angsten steeds duistere vormen aan te nemen.
De auteur wisselt in haar roman scènes uit het heden af met terugblikken naar vroeger. Een verleden waarin de jonge Mary Rose door het werk van haar vader regelmatig verhuist en haar moeder wordt geteisterd door het verlies van vier van haar zeven kinderen. De depressies die dit bij haar moeder veroorzaakt, afgewisseld door woedeaanvallen, zorgen ervoor dat Mary Rose opgroeit tot een angstige volwassene die haar herinneringen diep in zichzelf heeft weggestopt. Herinneringen die in haar lichaam liggen besloten en fragmentarisch terugkomen nu ze zelf moeder is. Duistere geheimen over familiegeweld en onderdrukte emoties, die uiteindelijk voor desastreuze gevolgen zorgen.
In mijn lichaam besloten is een indringend geschreven roman met een duistere ondertoon waar humor zeker niet ontbreekt. Een verhaal met situaties die voor veel moeders met kleine kinderen herkenbaar zijn en dat na het sluiten van de laatste pagina nog lange tijd blijft nazingen in het hoofd van de lezer.
Reageer op deze recensie