Verrassend debuut met een feitelijke inslag

Op basis van de titel en de cover had ik dit boek nooit uitgekozen. Dit boek heeft me echter aangenaam verrast. Tim Kamps is blijkbaar een Nederlandse cabaretier, muzikant, acteur en regisseur die nu ook nog eens zijn debuutroman schreef: De verschrikkelijke jaren tachtig.

De vertellende ik-persoon groeit samen met beste vriend Donnie op met hun moeders en een aantal andere kinderen in een soort commune die samen in één huis hokken. Hun goeroe is 'ome Bert'. De kinderen vervelen er zich hartsgrondig: ze worden er aan hun lot overgelaten en de volwassenen zijn er vooral met zichzelf bezig. Bert is de slechte bullebak die alles en iedereen gewoon verwaarloost - of zelfs misbruikt - en iedereen voor zich laat opdraven. Toch hangen de vrouwen van de commune aan hem als een schoothondje. Ze zijn ook gewoon dom dat ze zich door hem laten leiden natuurlijk. Aan hun lerares op school hebben ze ook niets, want die gaat ook met Bert naar bed. Het is de tijd van vrijheid, blijheid. Maar beide kinderen vinden dit verschrikkelijk en dragen er de gevolgen van.

Het verhaal wordt in een heel eenvoudige, eerlijke kinderlijke taal verteld die je direct mee zuigt in hun wereld. Ik heb dit 200-pagina's tellende boek op een avond tot in de vroege uurtjes en in één ruk uitgelezen, en wou dit niet wegleggen. De rauwe no-nonsense schrijfstijl waarbij dingen worden beschreven zoals ze zijn, spreekt me enorm aan, ook al is de taal misschien wat minder literair. Het woordgebruik past wonderwel goed bij de leefwereld van de kinderen, waardoor dit een levensechte getuigenis wordt.

De situatie waarin de kinderen zitten, is dikwijls tragisch maar toch zit er ook humor in door de manier waarop zij hun omstandigheden observeren en van commentaar voorzien. Er zit zeker een ironiserende toon in die het verhaal goed doet en niet te zwaar maakt. Ik geloofde dit verhaal helemaal en werd er volledig in meegenomen. Helemaal aan het einde van het verhaal word je dan nog eens met een geweldige twist in het gezicht geslagen. Een pluim voor de auteur om op basis van zulke rauwe feiten dergelijk verhaal neer te schrijven!