Lezersrecensie
Een "ZeBra" (Zeeuwse Brabander) op de dool
02 mei 2024
De verworvenheden" is een boek van de jonge Nederlandse schrijver en redacteur Jan van Tienen, en las ik voor een van de Das Mag-leesclubs van het voorbije Das Mag-leesclubfestival in Antwerpen.
De ondertitel "of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn", dat een bestaand klein eiland is in de Nederlandse provincie Zeeland, wordt gebruikt als één grote metafoor om van daaruit een autobiografisch boek te maken over hoe van onzekerheden te gaan en om te buigen naar "verworvenheden" als jonge millenial.
De auteur schrijft over zijn persoonlijke ontwikkeling in een aaneenschakeling van fijne en grappige anekdotes maar ook het soort vragen die je hebt als in een 'vragenwaan' die van het meest absurde soort kunnen zijn. Zoals wie de uitvinder was van een bepaalde Dr Oetker pizza of hoe veel één van de grootste bamikegels woog die de schrijver ooit heeft gezien? Als een soort - niet zo'n heel goede - detective probeert hij naar dit soort dingen op zoek te gaan, om zich daardoor als reporter/journalist met een aantal willekeurige onderzoeken bezig te houden. Hmm, mij doet het denken aan dat soort vragen die niet gesteld zouden worden door mensen met een echte job of bv alleenstaande moeders. ;-) Na een tijdje begint hij het zelf ook wel te voelen in zijn eigen financiën.
Tegelijkertijd is het een zoektocht en een interne dialoog waarbij hij niet schuwt zijn onzekerheden en bezorgdheden te delen met de lezer. En tevens te stellen aan enkele van zijn voorbijkomende vrienden. Vragen worden gesteld als hoe maak je nieuwe vrienden en kennissen als volwassene? Hoe sta je in het leven? Maar je moet toch redelijk goed kunnen lezen en gebeten zijn om je door hem te laten meenemen in zijn eigen geconstrueerde leven.
Ook de schrijfstijl is niet heel overtuigend, met veel woorden en (delen van) zinnen die regelmatig herhaald worden, en dat geeft een wat hortende en botsende indruk.
Het zal ervan afhangen hoeveel je erin herkent van jezelf, maar dit is toch niet helemaal mijn boek. Dit boek bevat ook een aantal Nederlandse referenties die voor deze lezer niet altijd herkenbaar waren.
De ondertitel "of hoe je iemand wordt die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn", dat een bestaand klein eiland is in de Nederlandse provincie Zeeland, wordt gebruikt als één grote metafoor om van daaruit een autobiografisch boek te maken over hoe van onzekerheden te gaan en om te buigen naar "verworvenheden" als jonge millenial.
De auteur schrijft over zijn persoonlijke ontwikkeling in een aaneenschakeling van fijne en grappige anekdotes maar ook het soort vragen die je hebt als in een 'vragenwaan' die van het meest absurde soort kunnen zijn. Zoals wie de uitvinder was van een bepaalde Dr Oetker pizza of hoe veel één van de grootste bamikegels woog die de schrijver ooit heeft gezien? Als een soort - niet zo'n heel goede - detective probeert hij naar dit soort dingen op zoek te gaan, om zich daardoor als reporter/journalist met een aantal willekeurige onderzoeken bezig te houden. Hmm, mij doet het denken aan dat soort vragen die niet gesteld zouden worden door mensen met een echte job of bv alleenstaande moeders. ;-) Na een tijdje begint hij het zelf ook wel te voelen in zijn eigen financiën.
Tegelijkertijd is het een zoektocht en een interne dialoog waarbij hij niet schuwt zijn onzekerheden en bezorgdheden te delen met de lezer. En tevens te stellen aan enkele van zijn voorbijkomende vrienden. Vragen worden gesteld als hoe maak je nieuwe vrienden en kennissen als volwassene? Hoe sta je in het leven? Maar je moet toch redelijk goed kunnen lezen en gebeten zijn om je door hem te laten meenemen in zijn eigen geconstrueerde leven.
Ook de schrijfstijl is niet heel overtuigend, met veel woorden en (delen van) zinnen die regelmatig herhaald worden, en dat geeft een wat hortende en botsende indruk.
Het zal ervan afhangen hoeveel je erin herkent van jezelf, maar dit is toch niet helemaal mijn boek. Dit boek bevat ook een aantal Nederlandse referenties die voor deze lezer niet altijd herkenbaar waren.
1
Reageer op deze recensie