Te veel dichtgetimmerd en mogelijkheden laten liggen
In We doen wat we kunnen worden relaties tussen twee bevriende koppels en tussen de koppels onderling op de spits gedreven. Wat gebeurt er tussen mensen als ze in moeilijke omstandigheden tegenover elkaar komen te staan? Dankzij hun dochters Madelon en Elisa leerden Danny en Esther, Gwen en Tom elkaar kennen. Het zijn ook beide meisjes die tijdens een verblijf in een gezamenlijk vakantiehuis in Zeeland een zwaar ongeval krijgen waardoor ze beiden in het ziekenhuis terechtkomen, en zo hun ouders voor een zwaar dilemma zetten. Feitelijk laat de flaptekst té weinig aan de verbeelding over, en dit is een waarschuwing voor lezers die van meer verrassing houden.
Hoewel het verhaal een eerder trage introductie mee krijgt, snap je al heel snel waar het verhaal op aanstuurt en welk soort dilemma de vrienden uit elkaar zal spelen. Er worden in feite veel verschillen aangeduid tussen de vrienden waardoor je je kan afvragen hoe ze in godsnaam met elkaar bevriend zijn geworden. Toch is het alsof het moeilijk is zich in te leven in de personages, niet omdat je niet in hun hoofd kan kruipen, de auteur laat hen alle vier om beurten aan bod komen, maar omdat ze moeilijke aan te nemen posities en houdingen innemen en niet altijd even sympathiek of logisch denken. Laat dat nu net eigenlijk een van de meest menselijke kenmerken zijn: onlogisch of irrationeel denken. Ik hou er meestal van als dit uitgespeeld wordt in een boek en waarom mensen juist zo reageren en welke houding ze aannemen t.o.v. elkaar. Dat is in dit boek ook best goed gedaan, de personages komen zeker tot leven, met al hun gebreken en sterke punten. Toch wordt er iets gemist af en toe: meer gevoel, meer diepgang, scherpte. De schrijfstijl drukt dan ook niet zo veel emotie uit, het ongeluk en het dilemma zelf worden eerder koel beschreven en de verschillende stappen die alle vier de ouders zetten worden nogal sec weergegeven, alsof er in beeld meer aan toegevoegd zou kunnen worden?
Er zitten vele dialogen in het verhaal, en een aantal interne monologen bij de verschillende hoofdpersonages, waardoor je wel veel informatie mee krijgt. Het zal sommige lezers enorm opvallen dat de dialogen niet worden weergegeven tussen aanhalingstekens, en niet altijd aan het leesgemak bijdragen. Wat de bedoeling er van is, is niet helemaal duidelijk en het lijkt mij vooral een totaal onnodige kunstgreep, waar je uiteindelijk wel aan kan wennen. Het is vooral weer een truc om de lezer bij de les te houden, een beetje uit te dagen. Daarenboven wordt er aan het einde te veel uitgelegd, en kan de lezer niet zelf aan de gang met zijn verbeelding over hoe het de personages later zou kunnen vergaan.
We doen wat we kunnen is niet erg sprankelend of origineel, er zijn al betere boeken over dergelijke dilemma’s geschreven maar het is goed geconstrueerd, met een goed opgebouwd plot in een vlotte leesbare taal. Aan de hoge verwachtingen die door het debuut van Muus, Eland, werden geschept, werd toch niet helemaal voldaan.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
