Mooie lome feelgood

Ik mocht meedoen met de Zin in Feelgood leesclub van Luitingh Sijthoff voor dit boek.
Evvies woont in Calvasset. Haar man is een een jaar geleden overleden en het huis is veel te groot voor haar. Ze gaat het appartemant aan de achterkant van haar huis verhuren aan Dean, hij was een een succesvolle honkbalspeler, maar is gevlucht naar Calcasset om het drukke New York voor een tijdje te ontvluchten.
Ze stellen een regel op: Dean vraagt niet naar Evvies overleden man en Evvie vraagt niet naar Deans mislukte carrière.

De flaptekst sprak mij al aan, maar ook vind ik de cover mooi. We kijken naar de rug van een vrouw die staart naar haar huis waar rechts een man staat. En na het boek te hebben gelezen, vind ik dit een passende foto die goed voor het verhaal staat.

Het is een feelgood verhaal, maar verwacht geen vlotte chicklit. Dit is een mooie lome feelgood. Het verhaal verloopt traag, omdat de auteur goed de tijd neemt om alles in een langzame stijl te omschrijven. Ik vond dit erg prettig lezen, je krijgt een mooi beeld van de omgeving, maar begrijp je ook goed wat er in de hoofdpersonages omgaat.

Het grootste gedeelte lees je vanuit het perspectief van Evvie, zij is dan ook de hoofdpersonage en ik vond haar een boeiend personage. Ze houdt iets achter voor haar beste vriend Andy en als lezer begrijp je haar goed, maar wil je haar proberen te pushen om het anders aan te pakken. Daarnaast helpt ze graag iedereen om zich heen. Ze staat altijd klaar voor haar vriend Andy, maar ze wil ook graag Deans probleem oplossen. Dat maakt haar een lief personage.

Vanuit Deans perspectief lezen we maar een paar keer, maar toch leer je hem steeds beter kennen. Ook een fijn personage, hij kampt met zijn carrière probleem, maar wil het daar met anderen helemaal niet over hebben. Hij is er juist voor gevlucht.

Een klein minpuntje vind ik dat het verleden van Tim wel naar voren komt, maar te veel op de achtergrond blijft. Dit had voor mij net iets meer naar voren mogen komen, omdat dit het boek net iets meer kracht had kunnen geven.

De schrijfstijl en sfeer van dit boek deed me denken aan auteurs als Lucy Dillon, Dani Atkins en Rosie Walsh. Als je de boeken van deze auteurs mooi vond, dan is dit boek zeker een aanrader, of andersom.