Lezersrecensie
Sterke start, zwak einde.
De zon is ook een ster gaat over Daniel en Natasha. Daniel is een Amerikaans-Koreaanse jongen en Natasha een Jamaicaanse. Natasha haar familie staat op het punt Amerika uitgezet te worden. Ze heeft haar zinnen gezet om dit te voorkomen. En dan begint deze ene dag die word verteld. Daniel is een dromer, Natasha een feitelijk persoontje die erg goed is in Bèta vakken. Waar Daniel gelooft in liefde op het eerste gezicht, is Natasha daar totaal afkerig van. Op deze ene dag gebeuren de nodige dingen die uitvoerig door Yoon zijn beschreven.
Het zijn relatief korte hoofdstukjes en geschreven vanuit zowel Natasha als Daniel’s POV. De hoofdstukken worden afgewisseld door bijrollen zoals Natasha haar vader, de jurist en een bewaker (Irene). Ook zijn er een paar hoofdstukken aan feitelijke zaken besteed. Ieder hoofdstuk begint met een tekening die behoort bij de persoon van waaruit geschreven is.
Ik mocht dit boek lezen vanuit #ikleesthuis en was erg enthousiast nadat ik de eerste paar hoofdstukken vooraf had mogen lezen. Heel hoopvol heb ik mij aangemeld en ben ik geselecteerd om mee te mogen doen om dit boek te lezen en te beoordelen.
Zo hoopvol als ik was, zo teleurgesteld ben ik nadat ik het boek uit had. Allereerst is het behoorlijk ongeloofwaardig dat alles in 1 dag gebeurd, echter als je dit gegeven los laat, dan blijven de nodige punten over. Het welles nietes spelletje tussen Daniel en Natasha voert de boventoon, waardoor het langdradig werd. Daarnaast blijven de zogenaamde grapjes die tussen haakjes zijn vermeld bij Daniel, maar in de herhaling terug komen. Dit werd voor mij een behoorlijk irritatie puntje. Ik snakte op een bepaald moment naar de “tussenhoofdstukjes”.
Ik heb de schrijfster, Nicola Yoon, uiteraard even opgezocht op internet, waarna ik eigenlijk niets anders kan bedenken dan dat dit boek een soort (auto)biografie is. De start van het boek was nog goed voor een mogelijke 4 a 5 sterren beoordeling, maar daar kwam heel snel verandering in. Ik kan dit boek niet meer dan 2 sterren geven. 1 ster voor het “gezever” en 1 ster voor de goede start, de leuke tekeningen aan het begin van ieder hoofdstuk en de mooie cover. Dit boek zal dan ook niet op mijn lijst van te herlezen boeken gaan komen.
Het zijn relatief korte hoofdstukjes en geschreven vanuit zowel Natasha als Daniel’s POV. De hoofdstukken worden afgewisseld door bijrollen zoals Natasha haar vader, de jurist en een bewaker (Irene). Ook zijn er een paar hoofdstukken aan feitelijke zaken besteed. Ieder hoofdstuk begint met een tekening die behoort bij de persoon van waaruit geschreven is.
Ik mocht dit boek lezen vanuit #ikleesthuis en was erg enthousiast nadat ik de eerste paar hoofdstukken vooraf had mogen lezen. Heel hoopvol heb ik mij aangemeld en ben ik geselecteerd om mee te mogen doen om dit boek te lezen en te beoordelen.
Zo hoopvol als ik was, zo teleurgesteld ben ik nadat ik het boek uit had. Allereerst is het behoorlijk ongeloofwaardig dat alles in 1 dag gebeurd, echter als je dit gegeven los laat, dan blijven de nodige punten over. Het welles nietes spelletje tussen Daniel en Natasha voert de boventoon, waardoor het langdradig werd. Daarnaast blijven de zogenaamde grapjes die tussen haakjes zijn vermeld bij Daniel, maar in de herhaling terug komen. Dit werd voor mij een behoorlijk irritatie puntje. Ik snakte op een bepaald moment naar de “tussenhoofdstukjes”.
Ik heb de schrijfster, Nicola Yoon, uiteraard even opgezocht op internet, waarna ik eigenlijk niets anders kan bedenken dan dat dit boek een soort (auto)biografie is. De start van het boek was nog goed voor een mogelijke 4 a 5 sterren beoordeling, maar daar kwam heel snel verandering in. Ik kan dit boek niet meer dan 2 sterren geven. 1 ster voor het “gezever” en 1 ster voor de goede start, de leuke tekeningen aan het begin van ieder hoofdstuk en de mooie cover. Dit boek zal dan ook niet op mijn lijst van te herlezen boeken gaan komen.
1
Reageer op deze recensie