Gruwelijk en rauw, en toch met veel gevoel

Nirwana is het derde boek van de Brabander Terrence Lauerhohn dat in het Nederlands verschijnt. Met zijn eerste Nederlandstalige boek schreef hij een dark-fantasy roman terwijl zijn tweede eerder een horror-thriller verhaal werd. Nirwana situeert zich ergens tussen een science-fiction-dystopie en een horror-thriller verhaal.

Vanaf de eerste pagina word je in het verhaal gegooid en ontdek je wat Nirwana of N.R. One is: een dure verslavende drug in de vorm van een gas, opgesloten in een kleine capsule. Dit genotsmiddel bepaalt alles in het Laatste Arrondissement, een afgesloten deel aan de zijkant van Stad Holland. Het leven van Uwen, Ronnie en Dara draait om het smerige goedje. Ze overleven in een krot, halen eten in gaarkeukens en prostitueren zichzelf om nieuwe capsules te verkrijgen. Ze zijn gedoemd om te sterven want wie in het Laatste Arrondissement terechtkomt, geraakt er niet meer uit.

'De politici bevonden dit stadsdeel zelfs een nummer onwaardig. Het was de scherpste rand van de beschaving, glibberig, steil, vrijwel onbeschermd tegen de moordende smog van de fabrieken…. Dit was het Laatste Arrondissement, de endeldarm van de Stad Holland. Doorvoerhaven van de uitwerpselen van de samenleving…. Op alle vluchtwegen gold eenrichtingsverkeer, alle ontsnappingsroutes waren cul-de-sacs, trechters naar de dood. Nirwana verzachtte dat lot.' 

In het tweede hoofdstuk ontmoeten we Simon, vader van de weggelopen Dara. Op zoek naar Dara komt hij met een burgerpasje in en uit het Laatse Arrondissement. Maar de kortwiekers (rijke bendeleden) steken daar een stokje voor en van de Stapo (politie) moet hij ook geen hulp verwachten. Zij spelen onder hetzelfde hoedje. Simon is echter vastbesloten kost wat kost zijn dochter terug te brengen bij zijn vrouw en daar heeft hij alles voor over.

Het begin van het boek is zeer ruw en rauw, zelfs walgelijk. Je vraagt je af of je dit wel wil lezen. Maar al vlug heeft het verhaal je te pakken en lees je toch verder. En dan merk je dat Terrence Lauerhohn je eigenlijk gewoon met de neus op de realiteit wil drukken. Want hoewel dit boek naar een zwart toekomstverhaal neigt, beschrijft het een wereld die voor veel mensen al gedeeltelijk de realiteit is. Veel mensen leven aan de rand van de samenleving, verstoken van alle zorgen en hulp. Heel wat druggebruikers worden op verschillende plaatsen in de wereld uit hun burgerrechten ontzet. En corruptie en machtsmisbruik tieren welig, zelfs in sommige delen van de westerse maatschappij. Tel daarbij nog de vele steden die gebukt gaan onder te zware luchtvervuiling en de setting van dit verhaal is niet veraf meer.

Lauerhohn slaagt er erg vlot in om zijn personages en hun gevoelens tot leven te brengen. De onmacht, woede en de invloed van de Nirwana worden met veel realiteitsgevoel beschreven. Dit is een boek dat je snel wil vergeten om zijn gruwelijke feiten, maar dat je toch lang zal bijblijven omdat er zoveel herkenning en emotie in het verhaal zit.