Groetjes, Danny.

Danny Mulberry’s leven staat stil sinds… nou ja, sinds toen. De meeste avonden zit hij in de kroeg, de rest van de tijd woont hij in het tuinhuis van zijn beste vriend. Als een van zijn dronken stunts de krant haalt en hij geroemd wordt als een moderne filosoof, ontvangt Danny opeens brieven van mensen die denken dat hij daadwerkelijk de wijsheid in pacht heeft.

Naast Danny leren wij ook Wolfie kennen. Zij is de tienerdochter van Danny’s zus Lou, de zus die Danny al zestien jaar niet gezien heeft. Lou heeft hulp nodig, dus als Wolfie Danny’s foto in de krant ziet, zoekt ze hem op. Opeens is Danny een grote broer, een oom, en de inspiratie voor een aantal verloren zielen. Kan hij de man worden die zij allemaal willen dat hij is?

Het kostte me ongeveer een derde van het boek om echt in het verhaal en de personages te komen, maar eenmaal daar bleek het toch de moeite waard te zijn. Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit het perspectief van Danny, een man die zichzelf langzaam dood drinkt in de schuur van zijn beste vriend, en Wolfie, een tiener die worstelt met de zorg voor haar zieke moeder. In het begin voelden beide personages nogal gelijk in hun wanhoop en isolatie, wat het lastig maakte om echt in het verhaal te duiken.

Maar naarmate het boek vordert en de twee onder één dak samenkomen, komt het verhaal eindelijk op gang. Vooral wanneer de lokale journalist Pete Danny overhaalt om brieven te beantwoorden in een soort adviesrubriek, begint het plot meer te leven. Dit is het punt waarop de echte charme van het verhaal naar voren komt en de relaties tussen de personages diepte krijgen.

De schrijfstijl van de auteur slaagt erin om de diepte van verdriet over te brengen zonder te zwaar of belerend te worden, en dat is zeker een pluspunt. De toon is door het hele boek heen somber, maar er schuilt ook een zekere mate van hoop in het verhaal, vooral tegen het einde.

Al met al is dit niet echt een vrolijk boek, maar wel een bijzonder verhaal over familie, hechte vriendschap, verlies, depressie, en het vinden van de kracht om door te gaan. Het is origineel en hartverwarmend geschreven.