Dit boek lees je niet alleen maar voel je ook.

Soms kom je een boek tegen dat je niet alleen leest, maar daadwerkelijk beleeft. Een verhaal waarin je wordt ondergedompeld, alsof je samen met de personages over het strand wandelt, de zilte zeelucht inademt en de warmte van een hechte gemeenschap voelt. Esther Stui heeft met dit tweede deel opnieuw een boek geschreven dat je diep raakt en waarin emotie en sfeer perfect samenkomen.

We keren terug naar het idyllische plaatsje Marazion, met als achtergrond het sprookjesachtige St Michael’s Mount. Hier ontmoeten we oude bekenden, maar ook nieuwe personages die zich moeiteloos in je hart nestelen. De levendige en beeldende schrijfstijl van Stui maakt dat je als lezer niet slechts toeschouwer bent, maar bijna een dorpsgenoot.

Dit boek zit vol emoties: ontroering, warmte, liefde en het verwerken van pijn. De personages zijn met mooi neergezet dat je hun onzekerheden, hun verdriet en hun vreugde bijna fysiek voelt. Iselle, die in het vorige boek de hoofdpersoon was, is opnieuw een van de stralende sterren in dit verhaal. Maar ook Matthew en Kayleigh geven het boek een emotionele gelaagdheid die je niet loslaat. Kayleigh’s stille worsteling, haar afzijdige houding en de subtiele hints naar haar verleden maken haar tot een fascinerend en kwetsbaar personage. En dan is er Matthew, de chef-kok met een groot hart en een onstuimig liefdesleven, die misschien wel meer over zichzelf leert dan hij ooit had verwacht.

Wat Esther Stui zo bijzonder maakt als auteur, is haar vermogen om met een ogenschijnlijk lichte en luchtige schrijfstijl diepe emoties te raken. Elk hoofdstuk bevat momenten die je bijblijven, scènes waarin je jezelf herkent, of waar je simpelweg even bij moet slikken. De tranen prikten geregeld in mijn ogen, en dat is precies wat een goed boek hoort te doen: je laten voelen.

Daarnaast is de setting wederom adembenemend. Cornwall komt tot leven in haar woorden, met zijn ruige kustlijn, sfeervolle dorpjes en de melancholische pracht van St Michael’s Mount. Je waant je daar, met de wind door je haren en het geluid van de golven op de achtergrond.

Dit boek is een hartverwarmende en meeslepende feelgoodroman die je in één ruk wilt uitlezen, maar waarvan je tegelijkertijd hoopt dat het nooit eindigt. En na het omslaan van de laatste bladzijde blijft er maar één wens over: laat er alsjeblieft een derde deel komen.