Wanneer je dit boek dichtslaat moet je wel even bijkomen van alle emoties en spanning.

De ster van het verhaal is Midnight Jones, een analist die werkt met anonieme psychologische profielen. Wanneer ze een profiel ontdekt dat gelabeld is als “Profiel M” – waarbij M dus voor moordenaar staat – begint haar leven een nachtmerrie te worden. Haar baas? Die doet alsof er niks aan de hand is. De wereld om haar heen? Blind voor het gevaar. En Midnight? Die stopt niet voordat ze de waarheid boven water krijgt, zelfs als dat betekent dat ze zelf op het radar van de moordenaar terechtkomt.

Wat deze thriller zo intens maakt, is de wisselwerking tussen de hoofdstukken van Midnight en “de kandidaat” – de moordenaar. We krijgen een kijkje in de duistere, verknipte wereld van iemand die moordt en daar ook nog een gruwelijke reden voor heeft. Helen Fields slaagt er fenomenaal in om beide perspectieven even overtuigend te maken.

Maar het verhaal gaat verder dan spanning en moord. Midnight’s band met haar gehandicapte tweelingzus Dawn geeft het boek een emotionele laag die je hart breekt. Hun relatie is mooi, puur en meeslepend. Midnight’s toewijding aan haar zus, ondanks de enorme verantwoordelijkheid die ze draagt, maakt haar een personage waar je alleen maar van kunt houden. En laten we Doris niet vergeten, de nieuwe oppasvriendin, die een verrassende en fijne noot aan het verhaal toevoegt.

Wat vooral goed was, was hoe je als lezer constant op het verkeerde been wordt gezet. Helen Fields laat je iedereen wantrouwen. Elk personage voelt verdacht en niemand is veilig. Het hele verhaal voelt als een adembenemend schaakspel, waarbij elke zet dodelijk kan zijn.

Dit was mijn eerste kennismaking met Helen Fields, en wauw – wat een introductie. Midnight is zo’n sterk en authentiek personage. Ja, ze maakt risicovolle keuzes, maar dat maakt haar juist zo menselijk. Ik bewonderde haar doorzettingsvermogen en empathie. Je voelt haar angsten, haar twijfels, maar ook haar moed.

Profiel M is meer dan alleen een thriller; het is een emotionele achtbaan vol spanning, angst; een waar kat en muisspel. Je blijft maar doorlezen – letterlijk tot diep in de nacht – omdat stoppen gewoon geen optie is. Dit boek grijpt je vast en laat je niet meer los.