Liefde en rouw

Beladen huis geschreven door Christien Brinkgreve.

Na zijn dood in tweeduizend tweeëntwintig beschrijft de auteur haar huwelijk met haar tweede man Arend Jan Heerema van Vos.
Door deze memoir probeert ze niet alleen haar man maar ook zichzelf te begrijpen.
Voor de buitenwereld een geweldig paar en huwelijk, beide hoog opgeleid en genieten aanzien. Veel vrienden, mooie vakanties en toch elkaar in het diepste van hun hart niet kunnen vinden.
A. zo in het boek genoemd is een dominante gekwetste man en leeft regelmatig in zijn eigen wereld. Hij was een verzamelaar en elk plekje, kast, kelder en zolder van het huis stond vol met spullen waar hij geen afstand van kon of wilde doen.
Na zijn dood is Christien begonnen met het huis leefbaar te maken voor haarzelf, om zijn spullen op te ruimen om zo ook ruimte te maken in haar hoofd.
Op een eerlijke, vlijmscherpe maar ook liefdevolle manier schets ze hun relatie, vertelt over zijn onmacht om liefde van anderen te voelen en te aanvaarden. Zijn liefde voor haar en voor zijn dochters en hun zoons. Ook zijn onhebbelijkheden, angsten en pijn komen aan bod.
Het is knap om je rouwproces zo te verwoorden en op deze manier afscheid te nemen van je man en een huwelijk.
De auteur kijk ook kritisch naar haarzelf en vraagt zich regelmatig af, hoe heb ik dit laten gebeuren, wat had ik anders kunnen doen.
Een beeld van een huwelijk en ook wel een tijdsbeeld over de rol van de vrouw.
Een boek wat nog lang in mijn hoofd zal blijven zitten.