Warm verhaal

“ De belofte “ geschreven door Merel Disselkoen
Mia groeit op met alleen haar moeder, vader is niet in beeld maar hun relatie is heel liefdevol en krachtig. Moeder is schrijfster en heeft het heel druk met haar werk maar er is altijd tijd voor Mia haar dochter. Nu Mia inmiddels een puber is geworden krijgt ze steeds meer vragen wie nu haar vader is, of hij nog leeft en of hij weet van haar bestaan.
Dan slaat het noodlot toe, moeder wordt ongeneeslijk ziek en samen bereiden zij zich voor op het einde wat voor elk van hen heel moeilijk te aanvaarden is Op het sterfbed van haar moeder doet Mia de belofte om op zoek te gaan naar haar biologische vader.
Na haar afstuderen gaat zij de belofte aan haar moeder inlossen met behulp van een manuscript dat haar moeder haar heeft nagelaten. Zij gaat als fotografe naar township Kraalwater in Zuid- Afrika met het manuscript in haar rugzak.
Daar maakt zij kennis met de prachtige cultuur en natuur van het land waar zij zich direct thuis voelt. Maar zij ziet ook de mogelijkheden en de onmogelijkheden waar de bevolking mee te maken heeft. De armoede, maar ook de geestelijke rijkdom om met heel weinig gelukkig te zijn. In het begin kijkt zij met een westerse blik naar dit land en komt tot de conclusie dat donker Afrika ook een duistere kant heeft en ook daar krijgt zij mee te maken.
De belofte aan haar moeder drukt steeds zwaarder op haar schouders en valt haar zwaar.
Het is een prachtig verhaal, het leest prettig met een mooie langzame opbouw van het verhaal. Goede karakters en warm beschreven. Een stukje van het leven in Afrika en de natuur daar maken het verhaal wel heel levensecht.
Ik heb van het boek genoten en het heeft mij een mooie leeservaring gebracht.