Lezersrecensie
Mooi tijdsbeeld
“ De vroedvrouw van de Groenburgwal “ geschreven door Jeanine de Vries.
Het is het jaar zestienhonderdvijfennegentig en Eefje woont samen met haar moeder in een klein huisje in Amsterdam.
Iedere maand is het sabbelen om de huur te kunnen betalen en eten op het bord te hebben
Eefje heeft een grote wens en dat is vroedvrouw worden. Haar moeder is het ook maar in Eefjes ogen een van de oude stempel. Eefje volgt al een paar jaar de lessen van vroedmeester Frederik Ruysch over geboortes en hoe te kunnen helpen bij een bevalling.
Er is een grote maar, om examen te mogen doen moet je getrouwd zijn of weduwe en dat is Eefje beide niet.
Dan om de huur te blijven betalen neemt de moeder van Eefje een beslissing wat door Eefje niet in dank wordt aanvaard. We lezen hoe Eefje hier mee omgaat, wie ze in haar leven ontmoet, haar vrienden en vooral haar grote doorzettingsvermogen om vroedvrouw te worden.
Het is een prachtig tijdsbeeld op een eerlijke manier beschreven. Hoe de bevolking door het leven gehard zich toch staande weet te houden en er het beste van probeert te maken. Ook de rol van vrouwen wordt mooi uitgelicht .
Door de woorden die in die tijd gebruikt werden en dus in het boek staan moet je wel even nadenken. Met name het woord lijfmoeder ( baarmoeder ) sprak mij aan.
De woordkeuze is recht voor z’n raap zoals het er toen aan toe ging. Waar vriendschap en liefde ook aanwezig zijn. De persoon van Eefje wordt goed beschreven al kreeg ik niet echt een klik met haar.
In het hoofdstuk “ historische verantwoording “ schrijft de auteur heel duidelijk over de research van het boek wat interessant is om te lezen en het boek ook zo beter te kunnen begrijpen.
Het is het jaar zestienhonderdvijfennegentig en Eefje woont samen met haar moeder in een klein huisje in Amsterdam.
Iedere maand is het sabbelen om de huur te kunnen betalen en eten op het bord te hebben
Eefje heeft een grote wens en dat is vroedvrouw worden. Haar moeder is het ook maar in Eefjes ogen een van de oude stempel. Eefje volgt al een paar jaar de lessen van vroedmeester Frederik Ruysch over geboortes en hoe te kunnen helpen bij een bevalling.
Er is een grote maar, om examen te mogen doen moet je getrouwd zijn of weduwe en dat is Eefje beide niet.
Dan om de huur te blijven betalen neemt de moeder van Eefje een beslissing wat door Eefje niet in dank wordt aanvaard. We lezen hoe Eefje hier mee omgaat, wie ze in haar leven ontmoet, haar vrienden en vooral haar grote doorzettingsvermogen om vroedvrouw te worden.
Het is een prachtig tijdsbeeld op een eerlijke manier beschreven. Hoe de bevolking door het leven gehard zich toch staande weet te houden en er het beste van probeert te maken. Ook de rol van vrouwen wordt mooi uitgelicht .
Door de woorden die in die tijd gebruikt werden en dus in het boek staan moet je wel even nadenken. Met name het woord lijfmoeder ( baarmoeder ) sprak mij aan.
De woordkeuze is recht voor z’n raap zoals het er toen aan toe ging. Waar vriendschap en liefde ook aanwezig zijn. De persoon van Eefje wordt goed beschreven al kreeg ik niet echt een klik met haar.
In het hoofdstuk “ historische verantwoording “ schrijft de auteur heel duidelijk over de research van het boek wat interessant is om te lezen en het boek ook zo beter te kunnen begrijpen.
1
Reageer op deze recensie