Lezersrecensie
Het zal je maar gebeuren
“ Leegte “ geschreven door : Jlona van Hilst.
Bij het lezen van de proloog krijg je al direct de koude rillingen.
Mariska ,Patrick , Diego en Elvira en hun kinderen gaan met elkaar op vakantie naar de ongerepte bossen en de blauwe meren van Zweden.
Zij verblijven in een vakantiehuisje van een collega van hen beide.
Dan gebeurt er iets waarvan je hoopt dat het je nooit overkomt. Sophia de dochter van Elvira en Diego verdwijnt spoorloos terwijl zij met haar broertje aan het spelen is . Alles wordt grondig doorzocht door de politie en de familie zelf maar helaas zonder resultaat. Met een groot verdriet in hun hart keren zij terug naar Nederland.
Dan zij we zes jaar verder waarbij het verdriet nooit slijt maar wel een plekje heeft gekregen. Dan verdwijnt in verwarde toestand Mariska en er is geen spoor van haar te vinden. Gelijktijdig worden de zonen van beide gezinnen ziek en zelfs de behandelende artsen weten er niet echt raad mee.
Dan komt alles in een stroomversnelling terecht en gebeuren er rare dingen en neemt de familie zelf het heft in handen wat hen niet altijd in dank wordt afgenomen door de bevoegde instanties.
Het is een spannend verhaal en het leest als een trein. De hoofdkarakters goed beschreven met alle menselijke trekjes die je maar kunt bedenken. Het plot is heftig en ik had dit zeker niet aan zien komen. De titel past goed bij het boek, de leegte die achterblijft wanneer je een familielid verliest door de dood of op een andere manier.
Dit boek blijft nog lang in je hoofd nazinderen.
Bij het lezen van de proloog krijg je al direct de koude rillingen.
Mariska ,Patrick , Diego en Elvira en hun kinderen gaan met elkaar op vakantie naar de ongerepte bossen en de blauwe meren van Zweden.
Zij verblijven in een vakantiehuisje van een collega van hen beide.
Dan gebeurt er iets waarvan je hoopt dat het je nooit overkomt. Sophia de dochter van Elvira en Diego verdwijnt spoorloos terwijl zij met haar broertje aan het spelen is . Alles wordt grondig doorzocht door de politie en de familie zelf maar helaas zonder resultaat. Met een groot verdriet in hun hart keren zij terug naar Nederland.
Dan zij we zes jaar verder waarbij het verdriet nooit slijt maar wel een plekje heeft gekregen. Dan verdwijnt in verwarde toestand Mariska en er is geen spoor van haar te vinden. Gelijktijdig worden de zonen van beide gezinnen ziek en zelfs de behandelende artsen weten er niet echt raad mee.
Dan komt alles in een stroomversnelling terecht en gebeuren er rare dingen en neemt de familie zelf het heft in handen wat hen niet altijd in dank wordt afgenomen door de bevoegde instanties.
Het is een spannend verhaal en het leest als een trein. De hoofdkarakters goed beschreven met alle menselijke trekjes die je maar kunt bedenken. Het plot is heftig en ik had dit zeker niet aan zien komen. De titel past goed bij het boek, de leegte die achterblijft wanneer je een familielid verliest door de dood of op een andere manier.
Dit boek blijft nog lang in je hoofd nazinderen.
1
Reageer op deze recensie