Lezersrecensie
Fijn om te lezen
Terugkeer : geschreven door Marceline De Waard.
Dough verlaat na een ruzie met zijn vader op 18 jarige leeftijd het Schotse eiland Hebridensmaragd.
Hij gaat naar Nederland en trouwt met Nellie en samen met hun dochtertje vormen zij een gelukkig gezin.
Als dan Nellie en haar dochtertje door een triest ongeluk om het leven komen is het leven niets meer waard voor Dough.
Dan komt er een brief met de mededeling dat zijn vader ziek is en niet lang meer te leven heeft neemt hij een rigoureus besluit. Hij verkoopt zijn bedrijf en gaat terug naar zijn geboorteplaats waar hij 40 jaar niet meer is geweest.
Eenmaal aangekomen blijkt de tijd te hebben stilgestaan en alles is nog precies hetzelfde als toen hij het eiland verliet.
Na de dood van zijn vader is hij automatisch Laird geworden en deze titel maakt hem tevens eigenaar van het eiland Hebridensmaragd.
Door de verkoop van zijn berdrijf besluit hij het geld in het eiland te steken om het zo aantrekkelijker te maken voor toeristen en zo de bewoners een beter leven te geven.
Dough doet zijn uiterste best al valt dat niet altijd mee.
Dit alles gaat gepaard met de nodige up en downs en zaken uit het verleden spelen mede een grote rol.
Je maakt als lezer kennis met de bewoners en de gebruiken van een eiland. Je proeft de sfeer, je ruikt de frisse lucht en zeker de roddel en achterklap niet te vergeten. Het lijkt of je er zelf met vakantie bent. Ook de liefde laat zich zien en geeft kleur aan het boek.
Een goed verhaal, het leest prettig en snel ook de hoofdpersonen worden goed weergegeven.
Het is een boek om echt van te genieten.
Dough verlaat na een ruzie met zijn vader op 18 jarige leeftijd het Schotse eiland Hebridensmaragd.
Hij gaat naar Nederland en trouwt met Nellie en samen met hun dochtertje vormen zij een gelukkig gezin.
Als dan Nellie en haar dochtertje door een triest ongeluk om het leven komen is het leven niets meer waard voor Dough.
Dan komt er een brief met de mededeling dat zijn vader ziek is en niet lang meer te leven heeft neemt hij een rigoureus besluit. Hij verkoopt zijn bedrijf en gaat terug naar zijn geboorteplaats waar hij 40 jaar niet meer is geweest.
Eenmaal aangekomen blijkt de tijd te hebben stilgestaan en alles is nog precies hetzelfde als toen hij het eiland verliet.
Na de dood van zijn vader is hij automatisch Laird geworden en deze titel maakt hem tevens eigenaar van het eiland Hebridensmaragd.
Door de verkoop van zijn berdrijf besluit hij het geld in het eiland te steken om het zo aantrekkelijker te maken voor toeristen en zo de bewoners een beter leven te geven.
Dough doet zijn uiterste best al valt dat niet altijd mee.
Dit alles gaat gepaard met de nodige up en downs en zaken uit het verleden spelen mede een grote rol.
Je maakt als lezer kennis met de bewoners en de gebruiken van een eiland. Je proeft de sfeer, je ruikt de frisse lucht en zeker de roddel en achterklap niet te vergeten. Het lijkt of je er zelf met vakantie bent. Ook de liefde laat zich zien en geeft kleur aan het boek.
Een goed verhaal, het leest prettig en snel ook de hoofdpersonen worden goed weergegeven.
Het is een boek om echt van te genieten.
1
4
Reageer op deze recensie