Lezersrecensie
Niets is wat het lijkt
“ Verdwenen stemmen “ geschreven door Marja Boonstra.
Als haar relatie niet zo lekker loopt en zij deze verbreekt is het hek van de dam. Haar ex blijft haar stalken en lastig vallen omdat hij de breuk niet kan accepteren.
Dan neemt Elena een resoluut besluit en besluit een baan aan te nemen op het afgelegen landgoed The Green Meadow in Engeland. Het is de bedoeling dat zij voor de tweeling Rowan en Lizzy gaat zorgen en daarbij nog wat administratief werk gaat doen.
De eigenaar Max is recentelijk zijn vrouw verloren en zijn oude moeder Charlotte die ook op het landgoed woont is niet de gemakkelijkste.
Bij aankomst wordt zij eerst gehouden voor iemand die voor de paarden komt zorgen en als dat eenmaal opgelost is kan zij aan het werk.
Op het landgoed heerst een sfeertje waar je niet direct de vinger op kan leggen. Elena voelt dat heel sterk en gaat op haar eigen houtje op onderzoek uit omdat twee van haar voorgangers spoorloos verdwenen zijn. Dit wordt haar niet in dank afgenomen en zij ontdekt dingen die beslist niet kloppen.
De tweeling die dol op haar zijn en dit is wederzijds, vertellen haar spelenderwijs dingen die haar zeker niet blij maken.
Als dan het balletje echt gaat rollen en er hele onverklaarbare dingen gebeuren is Elena toch wel bang. Maar vastberaden als zij is gaat zij tot op de bodem om er het fijne van te weten te komen.
De cursief gedrukte tekst maken je sprakeloos en nieuwsgierig.
Een boek met op het eerste gezicht ondoorgrondelijke en gewelddadige karakters met veel diepgang en op en top spanning .
Een plot van de bovenste plank en de vraag: Hoe ver kan een mens gaan en wat heeft de opvoeding daar mee te maken.
Dit boek is weer een staaltje vakmanschap van de bovenste plank.
Als haar relatie niet zo lekker loopt en zij deze verbreekt is het hek van de dam. Haar ex blijft haar stalken en lastig vallen omdat hij de breuk niet kan accepteren.
Dan neemt Elena een resoluut besluit en besluit een baan aan te nemen op het afgelegen landgoed The Green Meadow in Engeland. Het is de bedoeling dat zij voor de tweeling Rowan en Lizzy gaat zorgen en daarbij nog wat administratief werk gaat doen.
De eigenaar Max is recentelijk zijn vrouw verloren en zijn oude moeder Charlotte die ook op het landgoed woont is niet de gemakkelijkste.
Bij aankomst wordt zij eerst gehouden voor iemand die voor de paarden komt zorgen en als dat eenmaal opgelost is kan zij aan het werk.
Op het landgoed heerst een sfeertje waar je niet direct de vinger op kan leggen. Elena voelt dat heel sterk en gaat op haar eigen houtje op onderzoek uit omdat twee van haar voorgangers spoorloos verdwenen zijn. Dit wordt haar niet in dank afgenomen en zij ontdekt dingen die beslist niet kloppen.
De tweeling die dol op haar zijn en dit is wederzijds, vertellen haar spelenderwijs dingen die haar zeker niet blij maken.
Als dan het balletje echt gaat rollen en er hele onverklaarbare dingen gebeuren is Elena toch wel bang. Maar vastberaden als zij is gaat zij tot op de bodem om er het fijne van te weten te komen.
De cursief gedrukte tekst maken je sprakeloos en nieuwsgierig.
Een boek met op het eerste gezicht ondoorgrondelijke en gewelddadige karakters met veel diepgang en op en top spanning .
Een plot van de bovenste plank en de vraag: Hoe ver kan een mens gaan en wat heeft de opvoeding daar mee te maken.
Dit boek is weer een staaltje vakmanschap van de bovenste plank.
2
Reageer op deze recensie