Een meetsterwerk van in de knop van het Rozeke

Guillaume Vanderstichelen toont in Rozeke zijn meesterschap in de taal. Hij vertelt het verhaal van zijn overgrootvader, die als selfmade man alles heeft opgebouwd. Maar tegelijk voor zijn ogen zijn opgebouwde werk en ook zijn trots ziet verbrokkelen in de handen van zijn kinderen. Waarmee hij net het tegenovergestelde bereikt van wat hij wilde. Pas op het einde van zijn leven, slaagt hij erin om ook vanuit een andere perspectief te kijken.
In het begin moest ik een beetje in zijn stijl komen. Maar al na een paar hoofdstukken neemt Guillaume Vanderstichelen je helemaal mee in zijn verhaal. Ik vond het heerlijk ook mee genomen te worden in het Antwerpen door de eeuwen heen. Hij beschrijft prachtig hoe de stad groeide, evolueerde en veranderde onder invloed van de tijd en de oorlogen. Ik heb enorm genoten en leek zelf rond te lopen in de stad die mij zo vertrouwd is, waar ik ben opgegroeid, maar dan voor ze was zoals ze vandaag is.
Rozeke is absoluut een aanrader. Zowel het verhaal, als de beschrijvingen van de personages en Antwerpen, als zijn heldere, uitgepuurde, maar prachtige taal, maken dat ik genoten heb tot de laatste letter.