Scherp, maar bijeengeraapt

Het leven van animator Alex is geplaveid met seks met allerlei dames uit het hotel. Ze worden elk beschreven. Een hoop gevloek en grove woorden. En dan gaat het weer door naar de volgende dame. De samenhang ontbrak wat mij betreft. Ik dacht dat nog zou volgen, maar helaas. het werd wat mij betreft een eindeloze litanie tegen alles.
Wat wel blijft hangen is de grote treurnis van massatoerisme, eigenlijk van het hele burgerlijke leven. En daarin kan Verhulst dan vlijmscherp uithalen. Want een woordkunstenaar blijft het.
"Ze zaten hier trouwens uitstekend veilig, blanker kon een vakantie niet zijn.Ze hadden een muur van cocktails en monokini's opgetrokken tegen de moslims. Een walhalla zonder Allah."