Ontvoering met daverende ontknoping

Helen Lardahl Bentley, de eerste vrouwelijk president, wordt tijdens haar bezoek aan Oslo uit haar suite ontvoerd. De ontvoering is zorgvuldig gepland en de FBI komt over uit Amerika. De Noorse detective Yngvar Stubø wordt gevraagd mee te helpen met het onderzoek en werkt nauw samen met Warren Scifford van de FBI. Scifford is weer geen onbekende voor de vrouw van Yngvar, Inger Johanne. Zij draagt veel geheimen met zich mee die zij nooit wil delen met haar man. Zij verlaat Yngvar omdat hij instemt samen te gaan werken met Scifford. Ze logeert tijdelijk bij Hanne Wilhelmsen, een oud-rechercheur. Gedurende het onderzoek komen Yngvar en Scifford erachter dat ze te maken hebben met iemand die veel gevaarlijker is dan ze hadden gedacht. Een man met een immens netwerk die verder gaat dan zij beseffen. Relaties en connecties ontrafelen zich en komen uit onverwachte hoek.
Mevrouw de President is een spannend boek. Helaas duurt het even voordat die spanning er is. Dat betekent dat de lezer in het begin moeilijk bij de les blijft. Gedurende de eerste honderd pagina’s maak je kennis met vele personages, die vanwege de Noorse namen niet altijd gemakkelijk in het geheugen blijven hangen. Bovendien wordt het verhaal vanuit het perspectief van verschillende personen beschreven, waardoor het “wie-is-wie-ook-alweer” gehalte vrij groot is. Het enige spannende van het begin van het boek is het feit dat de president van Amerika in Zweden wordt ontvoerd.
Pas na honderd pagina’s beginnen de verbanden tussen de personages duidelijk te worden en dan neemt de spanning ook meteen toe. In wezen begint het verhaal dan pas echt. De levens van Helen Bentley, Yngvar Stubo, Inger Johanne, Warren Scifford en Abdallah blijken met elkaar verbonden te zijn. Langzaam maar zeker wordt het duidelijk wie er achter de ontvoering van de president zit. De plot zit goed in elkaar. Dat sommige gebeurtenissen en oplossingen wel erg toevallig zijn, doet daar weinig aan af.
Wat het boek bijzonder interessant maakt, is de manier waarop het verschil in cultuur tussen Amerika en Noorwegen wordt omschreven. Met name het immense verschil in communicatie, zowel intern als extern. Het geeft het boek een extra dimensie.
Ondanks bovengenoemde bedenkingen is Mevrouw de President een goed en spannend boek. Het komt langzaam op gang, maar naarmate het verhaal vordert, neemt de spanning steeds meer toe. Bovendien maakt de ontknoping alles goed. Het overtreft de stoutste verwachtingen van de lezer die dan ook na lezing versteld achter zal blijven.